محل تبلیغات شما

ثبت شرکت مسئولیت محدود - مشاوره ثبت شرکت




 
در مواعد مختلف قانون گذاری در ایران، شرکت های تجارتی به اشکال مختلفی درآمد است. در قوانین اولیه مربوط به شرکت ها، شرکت های سهامی، ضمانتی ونسبی و مختلط در نظر گرفته شده بود که قوانین بعدی تغییراتی در ماهیت انواع شرکت های تجارتی ایجاد گردید؛

صرف نظر از اقسام شرکت که در ماده بیست قانون تجارت بیان گردیده: ( شرکت سهامی، شرکت با مسئولیت محدود، شرکت تضامنی، شرکت مختلط غیر سهامی، شرکت مختلط سهامی، شرکت نسبی و شرکت تعاونی تولید و مصرف) شرکت های تجارتی را می توان بر اساس میزان مسئولیت شرکاء و یا براساس تابعیت شرکت ها و یا موضوع شرکت به اقسام مختلف تقسیم بندی نمود. شرکت های تجارتی براساس شخصیت شرکاء و مسئولیت آن ها به طور کلی به چهار گروه تقسیم می شوند:
1. شرکت های اشخاص
2. شرکت سرمایه ای
3. شرکت های مختلط
4. شرکت دارای ماهیت و شرایط خاص
در ادامه مطلب جهت آشنایی بیشتر، به تشریح جامع هر یک موارد مذکور می پردازیم.
1- شرکت های اشخاص:
در شرکت های اشخاص، شخصیت و اعتبار شرکاء از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد و شرکای شرکت معمولاً اشخاصی هستند که به شخصیت، اعتبار و سرمایه ی یکدیگر آشنای دارند. لذا شرکت شخص شرکت های خانوادگی و فامیلی می باشند؛ شرکت های اشخاص از دو ویژگی برخوردارند : نخست اینکه با وجود مقررات آمره قانون تجارت که حاکم بر آن ها است، عمدتاً از قرارداد شرکاء تبعیت می کنند، دوم اینکه در آنها شخصیت شرکاء اهمیت اساسی دارد و به اصطلاح، قرارداد شرکت قائم به شخص شرکاء می باشد. لذا شخصیت اشخاص از نظر ایجاد شخص حقوقی وانحلال آن با اهمیت می باشد؛ مسئولیت شرکاء در شرکت شخص معمولاً بیش از آورده ی شرکاء می باشند و در انواع شرکت ها بسته به نوع شرکت فوت وضعف پیدا می نماید. از نظر نقل و انتقال شرکاء و یا سهم الشرکه رضایت تمامی شرکاء شرط می باشد.شخص ثالث می تواند برای وصول طلب خود به فرد فرد شرکاء مراجعه کنند و شریک ضامن مم به تأدیه طلب شرکت می باشد. شرکت های تضامنی و نسبی از جمله مهم ترین شرکت های اشخاص می باشند؛ برطبق ماده 116 قانون تجارت مصوب 1311 شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوص برای امور تجارتی بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود. اگر دارایی شرکت برای تأدیه تمام قروض کافی نباشد هریک از شرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است.
از ویژگی های مهم ثبتی در خصوص شرکت های تضامنی این است که در زمان تأسیس شرکت تمام سرمایه شرکت می تواند نقدی و یا غیر نقد باشد. مدیران شرکت می تواند یک نفرو یا چند نفر از میان شرکاء یا از خارج از شرکاء منصوب گردند؛ در شرکت تضامنی هیچ یک از شرکاء نمی توانند سهم خود را به دیگری منتقل کند مگر به رضایت تمام شرکاء.لذا صورتجلسات نقل وانتقال سهم الشرکه می بایستی به امضاء کلیه شرکاء برسد از طرفی معمولاً انتخاب مدیران و یا افزایش سرمایه و سایر تصمیمات در شرکت های تضامنی با وحدت ملاک از میزان مسئولیت ها با رضایت تمامی شرکاء انجام می پذیرد؛ البته در موارد جزیی اساسنامه می تواند برخلاف اجتماع، اکثریتی در نظر بگیرد. همچنین به موجب ماده 135 قانون مذکورهر شرکت تضامنی می تواند با تصویب تمام شرکاء به شرکت سهامی مبدل گردد در این صورت رعایت تمام مقررات راجعه به شرکت سهامی حتمی است.
در خصوص تعریف شرکت نسبی حسب ماده 3 قانون تجارت بیان شده : شرکتی است که برای امور تجارتی در تحت اسم مخصوص بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته. تشریفات مربوط به شرکت های نسبی همانند شرکت های تضامنی می باشد. برابر سوابق، شرکت های نسبی محدودی در ادارات ثبتی به ثبت رسیده است و از لحاظ میزان مسئولیت، بسیار شبیه به شرکت های مدنی می باشد.
شرکت نسبی، شرکت تجارتی است که در حقوق ایران دیده می شود و در حقوق اروپایی اثری از آن نیست.در واقع قواعد حاکم بر این شرکت، تلفیقی است از حقوق مدنی و قواعد حقوق تجارت در مورد شرکت تضامنی و عمده خصوصیت آن این است که درآن مسئولیت شرکاء در قبال اشخاص ثالث به نسبت سهم الشرکه آنهاست.
2- شرکت سرمایه ای :
در این نوع شرکت آورده شرکاء و میزان آن، مهم تر از شخصیت شرکاء و میزان مسئولیت آن ها می باشد و در شرکت های سرمایه ای شرکاء فقط تا میزان سرمایه ای که به شرکت آورده اند مسئول تعهدات شرکت می باشند و میزان مسئولیت آنها تا میزان آورده آن ها می باشد. قابل انتقال بودن سهم یا سهم الشرکه از ویژگی های این شرکت می باشد؛ شخصیت شرکاء تأثیر چندانی در اعتبار شرکت ندارد ومعمولا تصمیم گیری در مورد این گونه شرکت ها با اکثریت شرکاء صورت می گیرد ونقل و انتقال سهام شرکت در برخی موارد می تواند بدون رضایت سایر شرکاء صورت بپذیرد. بارزترین شرکت سرمایه ای، شرکت با مسئولیت محدود، شرکت سهامی عام وشرکت سهامی خاص می باشد.
برطبق ماده 94 قانون تجارت، شرکت با مسئولیت محدود، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هریک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است .
* وفق ماده 94 قانون تجارت،حداقل تعداد شرکاء در شرکت با مسئولیت محدود 2 نفر خواهد بود.
* حداقل سرمایه با توحه به رویه و حداقل مبلغ حق الثبت درشرکت با مسئولیت محدود یک میلیون ریال می باشد.
شرکت سهامی: شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده ومسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی آن ها است. شرکت سهامی شرکت بازرگانی محسوب می شود ولو اینکه موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد؛ در شرکت سهامی تعداد شرکاء نباید از سه نفر کمتر باشد. شرکت سهامی به دو نوع تقسیم می شود: شرکت هایی که مؤسسین آنها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تأمین می کنند؛ این گونه شرکت ها، شرکت سهامی عام نامیده می شوند.شرکت هایی که تمام سرمایه آن ها در موقع تأسیس منحصرا توسط مؤسسین تأمین گردیده است؛ اینگونه شرکت ها، شرکت سهامی خاص نامیده می شوند.
3- شرکت های مختلط :
در شرکت های مختلط دو دسته شرکت وجود دارند یک دسته از شرکاء که مسئولیتشان محدود به میزان سرمایه و آوردۀ است که به شرکت آورده اند و دسته ی دوم شرکایی می باشند که مسئولیت نامحدود دارند و از محل دارایی شخصی مسئول بدهی های شرکت می باشند. شرکت های مختلط غیر سهامی و شرکت های مختلط سهامی بارزترین این دسته از شرکت های تجارتی می باشند؛ براساس ماده 141 قانون تجارت شرکت مختلط غیر سهامی شرکتی است که برای امور تجارتی در تحت اسم مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یا یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود بدون انتشار سهام تشکیل می شود. شریک ضامن مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود؛ شریک با مسئولیت محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه ای است که در شرکت گذارده و یا بایستی بگذارد. در اسم شرکت باید عبارت (شرکت مختلط) و لااقل اسم یکی از شرکاء ضامن قید شود.
همچنین مطابق ماده 162 قانون تجارت مصوب 1311، شرکت مختلط سهامی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی بین عده شرکاء سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می شود.
شرکت های مختلط در مستندات ادارات ثبتی دارای سوابق فعالیت نمی باشند و تعداد بسیار محدودی در حدود نیم قرن پیش به ثبت رسیده است که هم اکنون هیچ سوابقی از آن ها مشاهده نمی گردد.
4- شرکت های دارای ماهیت و شرایط خاص :
4-1. شرکت تعاونی : شرکتی است متشکل از اشخاص حقیقی یا حقوقی که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضاء از طریق خود یاری و کمک متقابل و همکاری آنان موافقت اصولی که در این قانون مصرح (واضح ) است تشکیل می شود؛ شرکت های تعاونی مانند شرکت های تجارتی دارای شخصیت حقوقی و دارایی مستقل از دارایی اعضاء می باشند. در شرکت های تعاونی، وزارت تعاون نقش نظارتی دارد و تشریفات و نحوه ی ثبت صورتجلسات با مجوز وزارت تعاون صورت می پذیرد. البته براساس موضوع فعالیت، شرکت های تعاونی به انواع مختلف تقسیم بندی می گردد که می توان به تعاونی تولید، تعاونی خدماتی، تعاونی سهامی عام، تعاونی اعتبار آزاد و گروه شغلی، تعاونی کشاورزی، دامداری، دامپروری، پرورش صید ماهی، شیلات، تعاونی صنعت،معدن، تعاونی عمران شهری، تعاونی توزیع از جمله تعاونی مشاغل، مصرف کنندگان، مسکن، تعاونی فراگیر،تعاونی چند منظوره و سایر تعاونی ها اشاره نمود.
4-2. شرکت خارجی و شعب و نمایندگی خارجی: مباحث مربوط به شرکت های خارجی با عنایت به تقسیم بندی قوانین قبل و بعد از انقلاب اسلامی دچار تغییرات عمده گردیده است. شرکت خارجی که در کشور محل ثبت خود، قانونی شناخته می شود به شرط عمل متقابل از سوی کشور متبوع می تواند در زمینه ای که توسط دولت ایران تعیین می شود در چارچوب قوانین و مقررات کشور به ثبت شعبه یا نمایندگی خود اقدام کند. فعالیت شعبه و نمایندگی خارجی بر طبق آیین نامه اجرایی قانون اجازه ثبت شعبه یا نمایندگی خارجی مصوب 1378 و اصل 81 قانون اساسی احصاء و محدود به موارد مذکور در قانون گردیده است. در نظم کنونی شعب و نمایندگی شرکت خارجی فقط در اداره ثبت شرکت ها تهران قابل ثبت می باشد.
4-3. شرکت های عملی : شرکت های ثبت نشده که می بایستی مطابق مقررات به ثبت برسد. که به نظر برخی از حقوقدانان که آن را شرکت تضامنی حکمی می نامند. شرکت های عملی، شرکتی است که عملا برای امور تجارتی تشکیل شده، اما در یکی از انواع قالب های شرکت هایی قانون تجارت در نیامده است؛ برابر ماده 220 قانون تجارت این گونه شرکت ها شرکت تضامنی محسوب شده و احکام شرکت های تضامنی در مورد آنها اجرا می شود. شرکت های عملی، نه حقوقی، به هیچ وجه دارای شخصیت حقوقی نمی باشند و قانون ایران آن ها را به رسمیت نمی شناسد ولی برای حفظ منافع اشخاص ثالث که با چنین شرکت هایی وارد معامله می شوند، شرکت تضامنی محسوب می شود البته در نظریه مخالف بیان شده است شرکت های مدنی که به امور تجارتی می پردازند مشمول ماده 220 قانون تجارت مصوب 1311 نبوده، در حکم شرکت تضامنی محسوب نمی شود بلکه مانند شرکت مدنی که به امور تجارتی می پردازد در قلمرو حکومت حقوق مدنی قرار دارد و در قلمرو حقوق تجارت وارد نمی شود.
4-4. شرکت های دولتی : شرکت دولتی شرکتی است که تمام یا دست کم 50 درصد سرمایه آن متعلق به دولت باشد. در بند (ج) ماده یک قانون استخدام کشوری مصوب 1345 و ماده (4) قانون محاسبات عمومی کشور مقرر گردیده است شرکت دولتی واحد سازمان شخصی است که با اجازه قانون به صورت شرکت ایجاد می شود و بیش از 50 درصد سرمایه آن متعلق به دولت است. هر شرکت تجاری که از طریق سرمایه گذاری شرکت های دولتی ایجاد می شود تا زمانی که بیش از 50 درصد سهام آن متعلق به شرکت های دولتی است شرکت دولتی تلقی می شود؛ مطابق ماده 39 قانون مذکور در مورد شرکت های دولتی که قسمتی از سهام آنها به بخش غیر دولتی ( خصوصی یا تعاونی) متعلق باشد، در صورتی که اساسنامه آن ها با هر یک از مواد این قانون (قانون محاسبات عمومی) مغایر باشد با موافقت صاحبان سهام مذکور قابل اجرا می باشد و در غیر این صورت مواد این قانون نسبت به سهام مربوط به بخش دولتی لازم الاجرا است. شرکت های که از طریق مضاربه (زد وخوردکردن) ومزارعه (زراعت کردن) و امثال اینها به منظور به کار انداختن سپرده های اشخاص نزد بانک ها ومؤسسات اعتباری و شرکت های بیمه ایجاد شده یا می شوند از نظر این قانون شرکت دولتی شناخته نمی شوند.

مقالاتانواع شرکت تجاری



 
در شرکت بامسئولیت محدود ، هیئت نظار به وسیله مجمع عمومی انتخاب می گردد. ماده 165 قانون تجارت احکام مربوط به نحوه و ترکیب هیئت نظار را به شرح ذیل مقرر داشته است :

” در هر یک از شرکت های مختلط سهامی هیئت نظاری لااقل مرکب از سه نفر از شرکا برقرار می شود و این هیئت را مجمع عممومی شرکا بلافاصله بعد از تشکیل قطعی شرکت و قبل از هر اقدامی در امور شرکت معین می کند، انتخاب هیئت بر حسب شرایط مقرر در اساسنامه شرکت تجدید می شود در هر صورت اولین هیئت نظار برای یک سال انتخاب خواهد شد .
در رابطه با انتخاب هیئت نظار چند نکته شایان توجه به نظر می رسد :
نخست آنکه ، مجمع عمومی بلافاصله پس از تشکیل قطعی شرکت و پیش از هر اقدام دیگری راجع به امور شرکت، هیئت نظار را تعیین می نماید. تاکید بر انتخاب هیئت نظار بلافاصله پس از تشکیل شرکت، ناظر به شرکت مختلط سهامی است ، در صورتی که در مورد شرکت بامسئولیت محدود این اام تنها پس از آنکه شمار شرکا به بیش از 12 عضو برسد تحقق می یابد، مگر آنکه از همان آغاز برپایی شرکت، شمار شرکا ( موسسین ) بیش از 12 عضو باشد.
نکته دیگر آنکه ، در شرکت سهامی انتخاب بازرس قانونی شرط تشکیل و ثبت شرکت به شمار می آید، در حالی که در مورد شرکت بامسئولیت محدود پس از تاسیس شرکت و مشروط به داشتن بیش از 12 شریک این اام ایجاد می گردد و لذا وجود نهاد نظارتی شرط لازم برای تاسیس شرکت اخیر به شمار نمی رود.
دوم، در بخش اخیر ماده 165 به شرایط تجدید انتخاب هیئت نظار در اساسنامه اشاره شده است. در شرکت بامسئولیت محدود، چنانچه اساسنامه در این خصوص ساکت باشد، انتخاب هیئت نظار با اکثریت مقرر در ماده 106 صورت خواهد گرفت.
در این بخش از ماده تاکید شده که اولین هیئت نظار برای یک سال انتخاب خواهد شد. شیوه نگارش مقرره مورد بحث به گونه ای است که امکان انتخاب هیئت نظار بعدی را برای بیش از یک سال به ذهن متبادر می سازد. با این وصف، معلوم نیست نخستین هیئت نظار چه ویژگی متمایزی از هیئت های بعد از آن دارد که دوره ماموریت آن محدود به یک سال گردد. ظاهراَ مقرره مذکور مدت ماموریت هیئت نظار را برای شرکت مختلط سهامی به اساسنامه موکول نموده، لکن حداکثر دوره ماموریت نخستین هیئت را یک سال مقرر داشته است. با توجه به اینکه شیوه انتخاب و مدت ماموریت ناظرین در شرکت بامسئولیت محدود عموماَ نه به موجب اساسنامه بلکه با تصمیم مجمع آن هم پس از رسیدن تعداد شرکا به بیش از 12 نفر تعیین می شود، به نظر می رسد رعایت یک سال به عنوان سقف ماموریت مدیران ضروری است.
سوم آنکه، در ماده مرقوم به صراحت شمار اعضای هیئت نظار سه عضو تعیین شده است. دکتر ستوده تهرانی بر این باور است که در صورتی که شمار اعضای هیئت نظار به هر دلیل از سه عضو کمتر شود، سایر اعضای هیئت نمی توانند نسبت به امور شرکت اتخاذ تصمیم نمایند. این دیدگاه با ملاحظه صراحت قانون گذار به تعیین سه عضو به عنوان حداقل تعداد اعضای هیئت نظار پذیرفتنی می نماید. با این حال ایراد ایشان به اینکه وجود سه ناظر موجب تحمیل هزینه سنگین بر شرکت می گردد، نیز ایرادی وارد به نظر می رسد.
برای انتخاب ناظرین شرکت بامسئولیت محدود هیچ گونه ویژگی یا شرطی اعم از ایجابی و سلبی در قانون تجارت پیش بینی نگردیده است. لکن، ماده 165 قانون تجارت هیئت نظار را مرکب از شرکا دانسته که شریک بودن ناظر یکی از شرایط انتخاب اشخاص به عنوان ناظر است. مقایسه این شرط با شرایط بازرسی شرکت سهامی، نشان دهنده آن است که قانون گذار به درستی از شرط شریک بودن بازرس یا ناظر فاصله گرفته است.
در نتیجه به جز شرط شراکت، شرط اختصاصی دیگری برای تصدی این سمت ضرورت ندارد و تنها شرایط عمومی انجام اعمال حقوقی مذکور در ماده 190 برای تصدی چنین سمتی کفایت می نماید.
معذلک، طبق مقررات بند ( 1 ) از ماده 2 آیین نامه اجرایی تبصره 4 ” قانون استفاده از خدمات تخصصی و حرفه ای حسابداران ذی صلاح به عنوان حسابدار رسمی 1372 ” همه شرکت های تجاری و از جمله شرکت بامسئولیت محدود با توجه به ” درجه اهمیت ، حساسیت و حجم فعالیت آن ها …” ممکن است بدون توجه به شمار شرکا با تشخیص وزارت امور اقتصادی، مکلف به داشتن بازرس قانونی عضو سازمان های حسابرسی باشند.

یکی از انواع شرکت های تجاری در ایران، شرکت های سهامی هستند. شرکت های سهامی مهم ترین نوع شرکت تجاری می باشند. چرا که، انجام پروژه های بزرگ صنعتی ، تجاری مثل سدها ، شهرک ها ، آسمان خراش ها و کارخانجات بزرگ خودرو، هواپیما و کشتی سازی جز از طریق تشکیل شرکت های سهامی میسر نیست. زیرا اولاَ انجام این گونه پروژه ها نیاز به سرمایه انبوهی دارد که معمولاَ از طریق سرمایه های خصوصی امکان پذیر نیست، ثانیاَ تعداد شرکا در این شرکت ها زیاد و در نتیجه میزان سرمایه گذاری هر فرد نوعاَ خیلی زیاد نیست و ثالثاَ میزان خطر ، در صورت ورشکستگی ، برای هر شریک ، غیرقابل جبران نیست زیرا مسئولیت شرکا فقط محدود به سهام آنان در شرکت است.
شرکت سهامی به دو گونه عام و خاص تقسیم می شود. تفاوت این دو گونه عمدتاَ در نحوه تشکیل و برخی کنترل های دولتی در مرحله تحصیل سرمایه از عموم و در تامین صحت و سلامت امور مالی آن ها از طریق برقرار کردن ضوابط ویژه برای بازرسان شرکت است. با عنایت به اوصاف کلی شرکت ها، ذیلاَ به نکات مهم در ثبت شرکت سهامی خواهیم پرداخت.

موضوع تجاری و غیرتجاری
موضوع شرکت سهامی ممکن است تجاری یا غیرتجاری باشد. توضیح اینکه عنوان غیرتجاری در اصطلاح قانون تجارت معادل غیرانتفاعی نیست و لذا ممکن است موضوع شرکت سهامی سودآور و انتفاعی باشد، مانند اشتغال به معاملات غیرمنقول ، ولی در اصطلاح قانون تجارت، تجاری محسوب نشود.

نصاب سرمایه ثبت شرکت سهامی
حداقل قانونی سرمایه در شرکت های سهامی عام پنج میلیون و در سهامی خاص یک میلیون ریال است.
نصاب های مزبور تنها از نقطه نظر قانون تجارت است ولی هرگاه شرکتی بخواهد در موضوعاتی که مشمول قوانین و مقررات دیگری مانند بانکداری و بیمه گری فعالیت نماید، باید مقررات مربوط به آن ها را نیز رعایت کند.
نکته دیگر اینکه ممکن است دارایی شرکت در طول زمان بیش از سرمایه اولیه گردد، ضمن آنکه امکان دارد در اثر زیان های پیاپی، دارایی آن از سرمایه ثبت شده نیز کمتر شود. در صورت کاهش سرمایه به کمتر از حداقل مذکور در ماده 5، شرکت مکلف است ظرف یک سال حداقل مزبور را تامین کند و یا شرکت را به انواع دیگری از شرکت های تجاری تبدیل نماید ضمن آنکه هر ذینفعی حق خواهد داشت انحلال آن را از دادگاه درخواست نماید. همینطور است هر گاه نصف سرمایه ثبت شده از بین برود که در آن صورت طبق م 141، شرکت باید یا منحل شود و یا سرمایه آن به نبلغ موجود کاهش یابد.
در شرکت های سهامی عام ، بخشی از سرمایه را موسسین شرکت از طریق عرضه سهام به عموم مردم تامین می کنند، در حالیکه در سهامی خاص تمام سرمایه منحصراَ توسط موسسین تامین می گردد.
ممکن است تمام یا برخی از موسسین، یا سایر سهامداران، خودشان شرکت با سایر اشخاص حقوقی باشند. در حالی که هیچ شرکتی نمی تواند سهام خودش را خریداری کند. ( م 198) ، ولی خریداری سهام شرکت الف که سهامدار شرکت ب است، توسط شرکت ب ممنوع است.

عده شرکا در شرکت های سهامی
به موجب ماده 3 اصلاحی قانون تجارت ” در شرکت سهامی تعداد شرکاء نباید از سه نفر کمتر باشد .
به نظر می رسد که قرار دادن حداقل تعداد شرکاء 3 نفر، مربوطب ه شرکت های سهامی خاص است والا در شرکت های سهامی عام عده شرکاء به شرحی که ذیلاَ ذکر می شود کمتر از 5 نفر نخواهد بود.
تعیین حداقل شرکاء به تعداد سه نفر جهت تطبیق با سایر مقررات شرکت های سهامی است. زیرا به موجب ماده 107 اصلاحی قانون تجارت ” شرکت سهامی به وسیله هیئت مدیره ای که از بین صاحبان سهام ، انتخاب شده کلاَ یا بعضاَ قابل عزل می باشند اداره خواهد شد. عده اعضای هیئت مدیره در شرکت های سهامی عام نباید از 5 نفر کمتر باشد . بنابراین اگر تعداد شرکاء کمتر از 5 نفر باشد زیرا در این صورت هیئت مدیره که باید از صاحبان سهام انتخاب شوند تشکیل نخواهد شد.

ارکان شرکت سهامی
سازماندهی شرکت سهامی ، به صورتی دموکراتیک ، بر عهده سه رکن اصلی شرکت است : رکن تصمیم گیرنده ( مجمع عمومی ) ، رکن اداره کننده ( هیات مدیره ) و رکن نظارت کننده ( بازرس).
مجمع عمومی صاحبان سهام به منزله فرمانده قواست و ارکان دیگر شرکت به او وابسته اند و باید گزارش طرز کار شرکت را به او ارائه دهند ؛ هیچ کدام از تصمیمات مهم راجع به حیات شرکت بدون تایید مجمع عمومی اعتبار ندارد ، ولی مجمع عمومی نمی تواند برای اداره شرکت هر روز جلسه تشکیل دهد ، به همین علت ، باید به طور دموکراتیک ، هیات مدیره ای را انتخاب کند تا به نمایندگی از طرف او عمل کند. هیات مدیره نیز که اداره روزانه شرکت را برعهده دارد کسی را به عنوان مدیریت عامل شرکت انتخاب می کند. اما ، مدیران شرکت را نمی توان به حال خود رها کرد و مجمع عمومی صاحبان سهام باید شخص یا اشخاصی ( بازرس یا بازرسان ) را برای نظارت بر امور شرکت تععین کند تا او را از وضعیت شرکت و طرز عمل مدیران مطلع سازند. انتخاب بازرس یا بازرسان بدان معنا نیست که مدیران باید در هر حال زیرنظر او عمل کنند. در واقع ، قانونگذار اصل را بر اعتماد به مدیران شرکت قرار داده است و فرض می کند اعمال مدیران در جهت نفع شرکت است ، مگر آنکه خلاف آن ثابت شود. اثبات این خلاف که از نظارت . بازرس یا بازرسان شرکت معلوم می شود ، برای مدیران متضمن مسئولیت های جزایی و مدنی سنگینی خواهد بود.

سهام
در شرکت های سهامی، سرمایه شرکت به دو صورت ورقه سهام درمی آید و هر شخص ممکن است تعدادی از آن را داشته باشد. هر سهم میزان مشارکت و تعهدات و منافع دارنده آن را در شرکت معین می کند.
سهام از نظر شکل ظاهری به صورت ورقه های چاپی متحدالشکل و دارای شماره ترتیب و امضای حداقل دو نفر مطابق مقررات اساسنامه شرکت است . طراحی سهام به هر شکلی ممکن است ولی در هر حال باید حاوی موارد ذیل باشد :
– نام شرکت و شماره ثبت آن در دفتر ثبت شرکت ها
– مبلغ سرمایه ثبت شده و مقدار پرداخت شده آن ها
– تعیین نوع سهم
– مبلغ اسمی سهم و مقدار پرداخت شده آن
– تعداد سهامی که هر ورقه نماینده آن است.
سهام ممکن است به صورت بانام یا بی نام صادر شود. انتقال سهام بی نام با قبض و اقباض صورت می گیرد در حالی که در بانام ، انتقال دهنده بایستی آن را در دفتر ثبت سهام شرکت منعکس و امضا کند.
ممکن است برای برخی سهام طبق اساسنامه مزایایی در نظر گرفته شده باشد که به آن ها ” سهام ممتاز ” می گویند . سهام ممتاز ممکن است مطابق اساسنامه یا تصویب مجمع عمومی فوق العاده برقرار شود. تغییر امتیازات، تنها با موافقت اکثریت دارندگان اینگونه سهام میسر است.
مبلغ اسمی هر سهم در شرکت سهامی عام حداکثر ده هزار ریال و در سهامی خاص بدون محدودیت از نظر قانون و تابع مقررات شرکت است.
از آنجا که ممکن است شرکت در بدو تاسیس نیاز به تمام سرمایه ثبت شده خود نداشته باشد، لذا ممکن است بخشی از سهام نقداَ و بقیه ظرف حداکثر 5 سال پرداخت شود.
گرچه در شرکت های سهامی، خود سهم و سرمایه در تصمیم گیری ها مهم است، ولی ماده 3، تعداد سهامداران را حداقل 3 نفر معین نموده است، در عین حال از ماده 107 که اعضای هیات مدیره را در شرکت های سهامی عام حداقل 5 نفر و از میان سهامداران مقرر کرده است استباط می شود که حداقل مزبور در سهامی عام ، 5 نفر است. مقصود از نفر ، منحصر به شخص حقیقی نیست.

حقوق سهامداران
دارنده سهم دارای حقوق ذیل است :
– رای در مجامع عمومی
– انتقال سهم
– کسب اطلاع از امور شرکت
– دریافت سود
– حق تقدم در خرید سهام جدید
– سهیم شدن در اموال شرکت


 
احساس نسبت به نام تجاری به وجه اجتماعی مربوط است که توسط آن نام تجاری برانگیخته می شود.این احساس ها می توانند شدید یا خفیف و یا به طور طیفی مثبت یا منفی باشند.شش نوع احساس ایجاد نام تجاری وجود دارد که در ذیل به آن ها اشاره شده و تعریفی از آن ها ارائه گردیده است .لازم به ذکر است که برای شناسایی این متغیرها از مدل هرمی کوین لین کلر استفاده شده است.

1-گرمی
احساس گرمای حاصل از نام تجاری اشاره به آرام بخشی احساسات دارد.این حوزه از نام تجاری موجب احساس آرامی و امنیت در مصرف کننده می گردد.به عبارت دیگر اینکه مصرف کننده با استفاده از این نام تجاری چقدر احساس آرامش،علاقه،و وابستگی به نام تجاری دارد،به وسیله ی احساس گرمای حاصل ار نام تجاری تعریف می شود.مصرف کننده ممکن است احساس عاطفی،علاقه،خونگرمی یا مهربانی نسبت به نام تجاری داشته باشد.
2-سرگرمی
احساس شوخ طبعی و سرگرمی نوعی از احساس شادمانی است.مصرف کننده ممکن است بااستفاده از یک نام تجاری خاص احساس شادمانی و خوشحالی نماید.این احساس ممکن است همراه با جذابیت،لذت،با نشاطی،مسروری،سرزندگی،بشاشی و غیره باشد.
3-هیجان
هیجان،قسمتی از احساسات نام تجاری را بیان می کند که به مشتریان احساس قوت و نیرو و کارآزمودگی در بعضی مسائل اجتماعی را می دهد.یک چنین احساس هیجان ناشی از نام تجاری،در حقیقت حاصل از ایجاد احساس تازه شدن،کسب تجربه ای منحصر به فرد،جذابیت نام تجاری و اشتیاق به تکرار مصرف نام تجاری است.به عبارت دیگرمصرف کنندگان ممکن است احساس خوب بودن،مفید بودن و یا خواستنی بودن و غیره را داشته باشند.
4-امنیت
در این مفهوم نام تجاری احساس آسایش و راحتی و اتکا به نفس را در مصرف کننده به وجود می آورد.همبسته و متحد شدن با یک نام تجاری خاص موجب ایجاد احساس اعتماد و اطمینان،رفع تنش (نگرانی) و رضایتمندی می شود که ممکن است افراد دیگر(که از نام تجاری استفاده نمی کنند)این نگرانی ها را حس کنند.
5-مقبولیت اجتماعی
موافقت و مقبولیت اجتماعی زمانی رخ می دهد که نتایج نام تجاری  روی مشتریان درباره ی واکنش های دیگران مثبت ارزیابی شود.به عبارت دیگر وقتی مصرف کنندگان احساس می کنند که دیگران به ظاهر آن ها علاقه مند نگاه می کنند و رفتار خوبی دارند،مقبولیت اجتماعی رخ داده است.این موافقت یا تصدیق ممکن است نتیجه و حاصل تایید مستقیم مصرف کنندگان باشد که از آن نام تجاری استفاده می کنند و یا افتخار،توجه و شهرتی (در میان نزدیکان)باشد که خود مشتریان تولید کرده اند.
6-احترام  به خود و شرف نفس
این احساس در مصرف کننده زمانی رخ می دهد که نام تجاری موجب شود مشتریان احساس بهتری نسبت به خود داشته باشند.برای مثال وقتی مشتریان احساس غرور،کمال یا فضیلت ،احترام،ارتقا،شخصیت و مطلوبیت را در خود می بینند،در این حالت مشتری احساس می کند که نام تجاری به آن ها شرافت نفس و والاتری می دهد.
سه حس اول تجربی و آنی می باشد و از نظر شدت قابل افزایش است و سه حس آخر بیشتر شخصی و دیر پا هستند.
از قول مک گوب،ایجاد نام تجاری هیجانی مجرائی است ناخودآگاه که به شرکت ها و محصولات از طریق هیجانی عمیق مرتبط می شود.او در ادامه متضمن می شود استراتژی ایجاد نام تجاری باید مرتبط با سهم فکری و سهم احساسی باشد تا به سهم بازار منتهی شود.


 
بنا بر آنچه گفته شد،وفاداری به نام و نشان تجاری، نوعی احساس تعلق روانی و تمایل به ادامه ی رابطه با شرکت و همچنین ایجاد تعهد مستمر در مشتری است. در دوران کنونی بنگاه های اقتصادی به دنبال کسب وفاداری مشتریان به نام و نشان تجاری می باشند. چرا کهمشتریان وفادار محصولات بیشتری می‌خرند،حساسیت کمتری به قیمت دارند ،توجه کمتری به پیام‌های تبلیغاتی رقبا می‌کنند و ارائه ی خدمات برای مشتریان موجود که با هدایا و فرآیندهای شرکت آشنا هستند ارزان است. همچنین وفاداران به برند،نکات مثبت شرکت را به سایر مشتریان ارجاع و نشر می‌کنندکه چنین روندی ،برای سازمان های کسب و کار،منافع بلندمدت برای بنگاه های اقتصادی و موفقیت تجاری را به همراه خواهد داشت.

ارزش ویژه ی  نام و نشان تجاری یکی از دارایی هایی است که هم ارزش شرکت را حفظ می کند و هم وفاداری مشتریان را به دنبال خواهد داشت. در این شرایط چنانچه بتوانیم از اعتبار نام تجاری به بهترین شکل بهره ببریم، می توانیم وفاداری مشتریان را که تعیین کننده ی سود در طولانی مدت است برای خود جلب نماییم.
ایجاد وفاداری به برند، مستم سرمایه‌گذاری در برنامه‌های بازاریابی به خصوص مشتریان بالقوه و فعلی می‌باشد. این فعالیت‌های بازاریابی می تواند بر طرز فکر مشتریان تأثیر بگذارد و منجر به نتایج مختلفی شود.چرا که تمام حوزه‌های مختلف تماس مشتریان با برند، فرصتی را برای ایجاد نگرش مطلوب و افزایش وفاداری به برند مهیا می نمایند. بدین ترتیب، ناحیه ی اصلی ارتباط با مشتریان ،برخورد فروشنده می‌باشد. از آنجایی که یک فروشنده تنها شخصی است که با مشتری ارتباط برقرار می‌کند، می‌تواند نقش اصلی برای تجربه ی مشتریان و ارزیابی از برند ایفا نماید.لذا یکی از راه‌های تقویت جذب مشتری از طریق ایجاد یک رابطه ی صمیمانه، مناسب و قوی بین فروشندگان و خریداران می‌باشد.
در این رابطه رضایتمندی، پاسخ کامل مشتری به برند است که در نهایت به خرید مجدد محصول می‌انجامد. براساس تعریف اندرسون ،رضایتمندی می‌تواند به عنوان میزان تناسب بین محصول انتخاب شده و مقصود مورد انتظار در نظر گرفته شود. رضایتمندی مشتری معمولاً به عنوان معیار ارزیابی از کیفیت یا ارزش درک شده ی توقعات و میزان تناسب یا عدم تناسب و یا اختلاف بین کیفیت واقعی و مورد انتظار در نظر گرفته می‌شود. در نتیجه می‌توان گفت که رضایتمندی ،نتیجه ی  یک فرآیند پردازش اطلاعات پیچیده می‌باشد که اساساً شامل یک مقایسه ی واقعی یا مورد انتظار از ادراک مشتری از یک محصول یا خدمت یا میزان تناسب با مقصود مورد انتظار می‌باشد. لذا ،رضایت از اعتبار مارک تجاری  موجب التزام به وفاداری، تشدید میل انتخاب و توصیه ی گفتاری (دهان به دهان)می شود.
بنابراین، همانطوری که بیان شد ،متغییرهای زیادی در وفاداری مشتری به مارک تجاری نقش دارند.از جمله کیفیت، ارزش ویژه ی برند، آگاهی از برند، انجام تعهدات ، نام ونشان تجاری و.
اما به نظر می رسد ، متغیر دیگری نیز می تواند در این میان نقش داشته باشد که آن مجموعه ای از وابسته ها است .یعنی وابسته ها مبنایی را برای تصمیم خرید و وفاداری ایجاد می کنند. پردازش/ بازیابی اطلاعات و تمایز، ایجاد نگرش و احساس مثبت ، می تواند وابسته های قوی برای گسترش دامنه ی نام تجاری باشد.
در نتیجه به دست آوردن و حفظ وفاداری برند یک چالش اصلی در افزایش بازارهای رقابتی است.امروزه،وفاداری برند مزایای متعددی مانند ایجاد موانع برای رقبا،ایجاد درآمد و فروش بیشتر،کاهش هزینه های جذب مشتری و جلوگیری از حساسیت مشتریان به تلاش های بازاریابی رقبا ایجاد می کند.وفاداری به برند مستم سرمایه گذاری در برنامه های بازاریابی به خصوص مشتریان بالقوه و فعلی می باشد.لذا چنانچه بتوانیم نام تجاری خوبی طراحی کنیم و به تعهداتی که در ضمن نام تجاری مدعی آن ها می شویم پایبند باشیم و رضایت مشتریان را از عملکرد خود جلب کنیم می توانیم وفاداری آن ها را نسبت به تولیدات خود تضمین کنیم که این امر یعنی رابطه ی طولانی مدت مشتریان با موسسه که باعث سودآوری طولانی مدت برای موسسه می گردد.



شرکت انرژی سازمانی است که به صورت تخصصی در حوزه های نفت و گاز فعالیت می کند.برخی از موضوعات فعالیت شرکت های انرژی عبارت است از:حفاری در حوزه نفت و گاز،لوله کشی خطوط نفت و گاز،بهینه سازی مصرف سوخت،نصب طراحی ایجاد مخازن نفت و گاز،تامین تجهیزات و مواد مورد نیاز صنایع نفت و گاز  و غیره
در این رابطه،لازم به ذکر است فعالیت در زمینه های استخراج و اکتشاف و بهره برداری از معادن نفت و گاز پتروشیمی،انجام فعالیت بالادستی،صنعت نفت،گاز،پتروشیمی و حاکمیتی نفت مستم اخذ مجوز از وزارت نفت و یا شرکت ملی نفت می باشد.( مستندات: قانون ملی شدن صنعت نفت و گاز، قانون اصلاح ملی شدن صنعت تفت و گاز مصوب سال 1390)
نکته:صنایع بالادستی حوزه ی نفت و گاز و پتروشیمی نیاز به مجوز از وزارت نفت دارد و صنایع پایین دستی غیر حاکمیتی مانند لوله کشی نفت و گاز و مهندسی نفت و گاز نیازی به مجوز از دستگاه متبوعه ندارد.
شرکت انرژی را می توان در قالب های سهامی خاص و یا با مسئولیت محدود به ثبت رساند.شرایط و مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت به شرح ذیل می باشد.

شرایط ثبت شرکت سهامی خاص :
-حداقل 3 نفر عضو+ 2 نفر بازرس
-حداقل  35 درصد سرمایه نقداَ پرداخت شود.
-حداقل سرمایه 1000000ریال

مدارک لازم برای ثبت شرکت سهامی خاص:
-کپی کارت ملی و شناسنامه ی کلیه اعضا
-امضای اقرارنامه
-اصل گواهی عدم سوپیشینه
-اخذ مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع
-(تنظیم وکالتنامه بنام وکیل،چنانچه امور توسط وکیل انجام می شود)

شرایط ثبت شرکت بامسئولیت محدود :
-وجود حداقل 2 نفر عضو
-حداقل سرمایه 10.0000 ریال
-تعهد با پرداخت کل سرمایه

مدارک لازم برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود :
-کپی شناسنامه و کارت ملی کلیه ی اعضا
-اصل گواهی عدم سوء پیشینه
-امضای اقرارنامه 


 
 لازمه وجود تعاونی ، ثبت آن است. یکی از مدارکی که باید برای ثبت تعاونی به مرجع ثبت تسلیم شود و بدون آن ثبت تعاونی ممکن نیست ، اساسنامه است. اساسنامه حاوی نکات و مقرراتی است که نوع شرکت تعاونی و موضوع و حدود فعالیت آن، مراجع تصمیم گیری و مدیریت و نظارت شرکت و وظایف و اختیارات آن ها و حقوق و تکالیف اعضا را تعیین می کند .

تصویب اساسنامه شرکت در اولین مجمع عمومی عادی و با اکثریت حداقل دو سوم آرای اعضای حاضر در آن صورت می گیرد. اساسنامه شرکت ، باید شامل نکات ذیل باشد :
- نام شرکت با قید کلمه تعاونی ؛
- نوع شرکت و نوع فعالیت ؛
- هدف شرکت ؛
- موضوع و حدود عملیات ؛
- قلمرو جغرافیایی شرکت ؛
- مدت شرکت ؛
- مرکز اصلی عملیات و نشانی ؛
- سرمایه شرکت ؛
- شرایط ورود به عضویت ، مرجع قبول عضو ، موارد خروج از عضویت ، شرایط اخراج عضو و مرجع تصمیم گیری در اخراج، حقوق و تکالیف اعضا ؛
- مجامع عمومی شرکت ؛
- هیئت مدیره و مدیر عامل ؛
- بازرس یا بازرسان ؛
- مقررات مالی ؛
- مقررات مختلف از قبیل مقررات راجع به عضویت شرکت در اتحادیه های تعاونی ؛
- ضوابط ادغام شرکت با شرکت تعاونی دیگر ؛
- موارد انحلال شرکت تعاونی و طرز تصفیه .
هر گونه تغییری که بعداَ در اساسنامه یا در اعضای هیئت مدیره، بازرسان و مدیرعامل تعاونی یا در سرمایه آن صورت گیرد ، باید به مرجع ثبت تعاونی اعلام شود. تغییر آن در حدود مقررات قانون بخش تعاونی در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است که باید به تصویب لااقل سه چهارم اعضای حاضر در آن برسد.
با ثبت تعاونی، اساسنامه و سایر اسناد تعاونی که به مرجع ثبت تسلیم شده است، رسماَ تسجیل می گردد و حقوق و تکالیف اعضا و مسئولان آن موقعیت رسمی پیدا می کند.
مرجع ثبت پس از ثبت تعاونی و انتشار آگهی آن ، باید رونوشتی از آگهی ثبت و اساسنامه ور به مهر خود را به وزارت تعاون ( اداره کل یا اداره تعاون ) ارسال کند.
• اساسنامه اتحادیه تعاونی
هر اتحادیه تعاونی ، باید اساسنامه داشته باشد. اساسنامه مشتمل بر مطالب و مقرراتی است که نوع و موضوع و حدود فعالیت اتحادیه و مراجع تصمیم گیری و مدیریت و نظارت اتحادیه و وظایف و اختیارات آن ها و نیز حقوق و تکالیف اعضا را تعیین می کند. اساسنامه اتحادیه تعاونی، باید مشتمل بر مطالب زیر باشد :
- نام اتحادیه با قید کلمه " تعاونی " و شهرستانی، استانی یا مرکزی بودن آن ؛
- اهداف اتحادیه ؛
- موضوع فعالیت ؛
- مدت اتحادیه ؛
- حوزه عملیات ؛
- مرکز اصلی و نشانی ؛
- سرمایه و سهام : ( مقدار سرمایه – تعداد سهام – مبلغ لازم الاتادیه هر سهم – نوع سهام – مدت و طریق پرداخت وجوه تعهدی سهام – شرایط انتقال سهام و غیره )
- مقررات راجع به عضویت : ( شرایط ورود به عضویت – مرجع قبول عضو – موارد خروج از عضویت و اخراج عضو – مرجع تصمیم گیری در اخراج و غیره ) .
- ارکان اتحادیه ، مرکب از :
- مجامع عمومی : ( انواع مجامع عمومی و مقررات راجع به آن ها، از قبیل مقررات راجع به دعوت – نصاب لازم برای رسمیت جلسات – اکثریت لازم برای تصمیم گیری و انتخاب اعضای هیات مدیره و هیات بازرسی – صلاحیت ها یعنی وظایف و اختیارات مجامع عمومی و غیره )
- هیات مدیره ( تعداد اعضای اصلی و علی البدل – وظایف و اختیارات هیات مدیره – مقررات مربوط به اعمال مدیریت 0 انتخاب مدیرعامل – شرایط لازم برای انتخاب شدن به عضویت هیات مدیره و سمت مدیرعاملی ).
- هیات بازرسی ( تعداد اعضای اصلی و علی البدل – شرایط لازم برای انتخاب شدن – وظایف و اختیارات و غیره ) .
- مقررات مالی ( سال مالی اتحادیه – مقررات راجع به تهیه ترامه و حساب سود و زیان – سود ویژه سالانه و ترتیب تخصیص آن به امور مختلف – طرز تقسیم سود قابل تقسیم و غیره )
- مقررات مختلف از قبیل مقررات راجع به تغییر اساسنامه – حل اختلافات و غیره .
چند مطلب :
1. تهیه اساسنامه اتحادیه و پبشنهاد آن به اولین مجمع عمومی عادی برای بررسی و تصویب ، بر عهده هیات موسس می باشد.
2. طرح اساسنامه ، یعنی نمونه اساسنامه ای که به وسیله هیات موسس تکمیل شده است.
3. همان طور که اشاره شد، تصویب اساسنامه اتحادیه، در صلاحیت " اولین مجمع عمومی عادی " که در بدو تاسیس اتحادیه، تشکیل می شود قرار دارد و تصویب آن با اکثریت حداقل دو سوم آراء حاضر در آن انجام می شود.
4. اساسنامه مصوب، برای همه اعضای اتحادیه، حتی افرادی که در جلسه حاضرند و به آن رای نمی دهند و کسانی که در جلسه حضور ندارند، لازم الرعایه است.
5. داوطلبان عضویتی که با اساسنامه مصوب موافق نباشند، می توانند در همین جلسه ، درخواست عضویت خود را پس بگیرند و در این صورت باید از جلسه خارج شوند.
6. استرداد عضویت از طرف داوطلبان عضویتی که با اساسنامه مصوب موافقت نداشته باشند، باید در همان جلسه " اولین مجمع عمومی عادی " که اقدام به تصویب اساسنامه می کنند، صورت گیرد. می توان گفت که خارج از جلسه مذکور، استرداد درخواست عضویت ، قابل قبول نخواهد بود. استرداد عضویت باید بعد از تصویب شدن اساسنامه و قبل از شروع اقدامات مجمع درباره سایر موارد دستور جلسه ، از قبل انتخاب اعضای هیات مدیره و هیات بازرسی و غیره ، صورت گیرد و کسانی که به استرداد درخواست عضویت خود اقدام کرده اند، باید بلافاصله جلسه مجمع را ترک کنند ؛ زیرا حضور این افراد در جلسه مجمع یا مشارکت آن ها در بررسی موارد دیگر دستور جلسه مجمع ، به علت اینکه از ردیف داوطلبان عضویت خارج شده اند ، غیرقانونی خواهد بود. در صورت حضور افراد مزبور در جلسه و ابراز رای، غیر از تصمیم راجع به تصویب اساسنامه سایر تصمیمات مجمع ، از درجه اعتبار ساقط خواهد بود.
7. نمونه اساسنامه اتحادیه تعاونی، بنا به تجویز بند 2 ماده 66 قانون بخش تعاونی، به وسیله وزارت تعاون تهیه و تدوین شده و در اختیار هیات موسس اتحادیه و سایر مراجعه کنندگان ، گذاشته می شود. وزارت تعاون ، علاوه بر نمونه اساسنامه ، برای تسهیل جریان امور مربوط به تعاونی ها، فرم هایی را نیز تهیه کرده است.
8. به موجب نمونه اساسنامه، هیچ یک از اعضای هیات مدیره ، نمی تواند سمت بازرسی یا مدیریت عامل یا عضویت هیات مدیره اتحادیه تعاونی دیگری را با موضوع و فعالیت مشابه بپذیرد، به عبارت دیگر ، عضویت در هیات مدیره یک اتحادیه با سمت های بازرسی و مدیریت عاملی و عضویت در هیات مدیره اتحادیه تعاونی مشابه " مانعه الجمع " است.
9. اعضای هیات مدیره و هیات بازرسی، اعم از اصلی و علی البدل، به تعدادی که در اساسنامه قید شده است، انتخاب می شوند.
10. تغییر موادی از اساسنامه ممکن است . این امر در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده اتحادیه است، ولی تغییراتی که به وسیله این مجمع در اساسنامه داده می شود قابل اجراست که به تایید وزارت تعاون رسیده باشد.


آیا شما نیز از جمله کسانی هستید که مایل به تاسیس شرکت تضامنی می باشند ؟ تا چه حد با شرایط و قوانین ثبت شرکت تضامنی آشنایی دارید ؟
چنانچه می خواهید در این خصوص بیشتر بدانید از شما دعوت می شود تا مقاله پیش رو را مورد مطالعه قرار دهید. ما شما را با اطلاعات مورد نیاز آشنا می نماییم.
شرکت تضامنی، شرکتی است بین دو یا چند شریک، به منظور امور تجاری که در آن، در صورتی که دارایی شرکت در زمان انحلال برای تادیه دیون کافی نباشد، هر شریک مسئول کلیه دیون است و سرمایه شرکا نیز برخلاف شرکت سهامی به قطعات سهم تقسیم نمی شود.

شمه ای از اوصاف اساسی شرکت تضامنی 
1- در این شرکت هر شریک در قبال کلیه دیون شرکت ، مسئول است ؛ بنابراین ، برای شرکا قالب مطمئنی نیست ؛ اما برای معامله کنندگان با شرکت مطمئن ترین قالب است.
2- برای تاسیس آن حداقل سرمایه ای تعیین نشده است.
3- شیوه های اداره آن بسیار ساده و بسیط است ؛ از همین رو برای تشکیل شرکت هایی با تعداد زیادی از شرکا مناسب نیست.
4- در موارد قابل توجهی ، تصمیم گیری برای اداره این شرکت ، با اتفاق آرای شرکا صورت می پذیرد ؛ از این رو این قالب برای تعداد اندکی از شرکای هم سلیقه مناسب است.
5- نقل و انتقال سهم الشرکه در آن با رای تمام شرکا امکان پذیر است.
• مسئولیت هر شریک
در خصوص مسئولیت شرکا در شرکت تضامنی باید توجه داشت که :
1- قبل از انحلال شرکت، دیون شرکت از خود شرکت مطالبه می شود و نه ازشرکا.
2- اگر شرکت تضامنی منحل شود باز هم دیون شرکت از خود شرکت مطالبه می شود؛ اما اگر دارایی شرکت برای تادیه دیونش کافی نباشد، هر شریک مسئول تادیه کلیه دیون است.
3- در شرکت های تضامنی، مسئولیت شرکای ضامن بابت دیون آن شرکت ، جنبه وثیقه ای دارد ؛ به این معنی که طلبکار شرکت ابتدا باید به شرکت رجوع کند و اگر شرکت از پرداخت طلب او امتناع کند ، مطابق شرایط مقرر، درخواست ورشکستگی و در نتیجه انحلال شرکت را بدهد و بعد از انحلال نیز در وهله اول می تواند به شرکت در حال تصفیه رجوع کند و اگر شرکت ، طلب او را نپردازد ، آنگاه می تواند به شرکای ضامن رجوع کند.
4- مسئولیت خارجی شرکا ( مسئولیت در برابر طلبکاران شرکت ) ، تضامنی است و مسئولیت داخلی شرکا ( تقسیم مسئولیت بین شرکا) ، نسبی است ؛ یعنی شریک می تواند پس از پرداخت هر یک از دیون شرکت، بابت سهم تک تک شرکای دیگر به نسبت سهم الشرکه ایشان به آن ها مراجعه کند.
5- هر قراری که برخلاف بند فوق، بین شرکا گذاشته شود، فقط در بین خود شرکا قابل استناد است و در برابر اشخاص ثالث کان لم یکن یا به عبارت بهتر غیرقابل استناد است. ( م 116 ق. ت )
6- شرکا می توانند در خصوص تقسیم مسئولیت داخلی فی مابین خود، به هر ترتیبی تراضی کنند. با توجه به اطلاق ماده 116 ق. ت مانعی ندارد که ایشان در روابط داخلی خود، یک یا چند نفر از شرکا را به کلی از جبران زیان ها معاف کنند. البته چنین شرطی در برابر اشخاص ثالث موثر نیست.
• تعداد شرکا در شرکت تضامنی
حداقل 2شخص، چه حقیقی یا حقوقی می باشد. ( م 116 ق. ت )
• اسم شرکت ( م 117 ق. ت )
1- در اسم شرکت باید عبارت " شرکت تضامنی " قید شود.
2- اسم شرکت باید حداقل متضمن نام یکی از شرکا باشد.
3- اگر اسم شرکت متضمن نام تمام شرکا نباشد، پس از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است، باید از عباراتی مانند " و شرکا " یا " و برادران " استفاده شود.
4- قانون گذار برای فقدان هیچ یکی از شروط فوق ضمانت اجرایی اعم از مدنی یا کیفری پیش بینی نکرده است.
• موضوع شرکت
شرکت تضامنی یک " شرکت تجاری " است، هم از نظر شکلی و هم از نظر موضوعی. بنابراین، برخلاف آنچه در حقوق فعلی " فرانسه " می گذرد ، شرکت تضامنی را برای امور غیرتجاری نمی توان تشکیل داد.
به موجب این محدودیت، موضوع شرکت می تواند منحصر باشد به یک عمل تجاری یا اعمال تجاری مختلف . در نهایت باید توجه داشت که چون مدیران شرکت تضامنی، " وکیل " تلقی می شوند، اختیارات و مسئولیت های آن ها همان است که در شرکتنامه یا ااساسنامه شرکت قید شده و شرکاء بر آن توافق کرده اند. البته این راه حل به زیان اشخاص ثالثی است که با شرکت معامله می کنند؛ زیرا هر گاه معاملات مدیر، خارج از حدود اختیارات او ، به عنوان وکیل باشد، اشخاص مزبور حق رجوع به شرکت را نخواهند داشت. برعکس، شرکاء اطمینان خواهند داشت که مدیر اگر از حدود اختیارات تفویض شده به او خارج شود، خود باید جوابگو باشد.

• نحوه تشکیل و ثبت شرکت تضامنی
طبق ماده 1 قانون تجارت ، شرکت تضامنی وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم (قیمت گذاری) و تسلیم شده باشد.
هر چند که در قانون تجارت حداقلی برای سرمایه این گونه شرکت ها پیش بینی نشده اما عرفاَ حداقل میزان سرمایه یک میلیون ریال است و همانند شرکت با مسئولیت محدود در اختیار مدیر یا مدیران شرکت قرار می گیرد و اقرار کتبی آن ها مبنی بر دریافت سرمایه شرکت برای ارائه به مرجع ثبت شرکت ها کافی است. این نوع شرکت نیز پس از انجام مراحل تایید نام شرکت و تحویل شرکت نامه و اساسنامه ( اگر باشد ) و سایر مدارک لازم به اداره ثبت شرکت ها به ثبت می رسد و بعد از ثبت در اداره ثبت شرکت ها، آگهی تاسیس شرکت در رومه رسمی و یکی از رومه های کثیرالانتشار محل ثبت شرکت آگهی می گردد.
لازم به ذکر است، شرکتنامه یا اساسنامه شرکت باید به موجب " سند رسمی " باشد والا شرکت ایجاد نمی شود. بنابراین، علاوه بر اینکه قرارداد شرکت باید مکتوب باشد، باید به امضای تمامی شرکا برسد.

• سهم الشرکه و نقل و انتقال آن در شرکت تضامنی
در شرکت تضامنی همچون شرکت با مسئولیت محدود به سرمایه ای که شرکا برای تاسیس شرکت می گذارند سهم الشرکه یا حصه می گویند. سهم الشرکه می تواند نقدی یا غیرنقدی باشد.
نقل و انتقال آن، منوط به رضایت تمام شرکا است؛ چه منتقل الیه شخص ثالثی باشد یا آنکه یکی از شرکای شرکت باشد. ( م 123 ق. ت )
• مدیران در شرکت تضامنی
1- تعداد مدیران : ممکن است یک یا چند نفر باشند.
2- تعداد مدیران می تواند زوج یا فرد باشد.
3- ممکن است از بین شرکا یا خارج از شرکا تعیین شوند.
4- مدت مدیریت : ممکن است محدود به مدتی خاص یا نامحدود باشد.
5- مدیر در هر زمانی، قابل عزل است.
6- در شرکت تضامنی، نصب بازرس اامی نیست ؛ اما امکان پذیر است.

• شیوه اخذ تصمیمات در شرکت تضامنی
در این خصوص قانون ساکت است و فقط در پنج مورد، اتفاق آرای شرکا را برای تصمیم گیری لازم دانسته است. این موارد عبارتند از :
1- طبق ماده 123 ق. ت . انتقال سهم الشرکه هر شریک به دیگری، منوط است به رضایت تمام شرکا.
2- طبق ماده 134 ق. ت : اقدام یکی از شرکا به تجارتی از نوع تجارت شرکت یا ورود وی به عنوان شریک ضامن یا شریک با مسئولیت محدود در شرکتی دیگر منوط است به رضایت سایر شرکا .
3- طبق ماده 135 ق. ت : هر شرکت تضامنی می تواند با تصویب تمام شرکا و رعایت مقررات راجعه به شرکت های سهامی، به شرکت سهامی تبدیل شود.
4- طبق ماده 136 ق. ت : یکی از موارد انحلال شرکت تضامنی، رضایت تمام شرکا است.
5- بنا بر مواد 139 و 140 ق. ت : در صورت فوت یا حجر یکی از شرکا، بقای شرکت موقوف به رضایت سایر شرکا است.

• شیوه اخذ تصمیمات در شرکت تضامنی در موارد سکوت قانون

درباره اینکه در بقیه موارد، تصمیم گیری به چه نحوی است، قانون ساکت است ؛ اما باید توجه داشت که :
1- منطقی تر آن است که قانون گذار با توجه به اهمیت 3 مورد فوق در آن ها اتفاق آرای شرکا را لازم دانسته است و حد نصاب برای تصمیم گیری در بقیه موارد، بستگی به اساسنامه شرکت دارد. یعنی حد نصاب بقیه تصمیم گیری ها در درجه اول همانی است که توسط شرکا در اساسنامه شرکت پیش بینی شده است.
2- اگر در اساسنامه پیش بینی خاصی نشده باشد، تصمیمات باید به اکثریت آرای شرکا اتخاذ شود.
• نحوه تقسیم سود در شرکت تضامنی ( م 119 ق. ت )
1- در وهله اول مطابق ترتیبی عمل می شود که در شرکت نامه مقرر شده است. در این خصوص باید توجه داشت که :
2- در شرکت های با مسئولیت محدود، نحوه تقسیم سود به نسبت سهمی که هر شریک در سرمایه شرکت دارد، به عمل می آید.
3- اگر شرکت نامه حکم خاصی نداشته باشد، تقسیم سود به نسبت سهمی که هر شریک در سرمایه شرکت دارد، به عمل میآید.
4- گرچه شیوه تقسیم سود، تابع تراضی شرکا در شرکت نامه است؛ ولی شرکت نامه نمی تواند تمام سود شرکت را به یک نفر اختصاص دهد ؛ زیرا این امر، خلاف مقتضای ذات عقد شرکت است و در نتیجه موجب بطلان شرکت است.
5- توجه داشته باشید که در شرکت های تضامنی اگر در نتیجه ضررهای وارده، سهم الشرکه شرکا کم شود ، مادام که این کمبود از منافع شرکت جبران نشده ، تادیه هر نوع سود به شرکا ممنوع است. فقط در همین یک مورد است که شرکت ، شرکا را به تکمیل سرمایه و تادیه مبلغی بیش از آنچه در شرکت نامه درج شده ، مم می کند. ( م 132 و 133 ق. ت )
• نظار در شرکت تضامنی
1- برخلاف شرکت با مسئولیت محدود که وجود هیات نظار در مواردی اامی است ، در شرکت تضامنی، اامی به وجود چنین هیاتی در قانون پیش بینی نشده است.
2- با وجود این، تعیین هیات نظار در این شرکت، امکان پذیر است.
• رابطه طلبکاران با شرکت تضامنی و شرکای شرکت تضامنی
1- قبل از انحلال : مطالبه دیون شرکت از خود شرکت انجام می شود.
2- بعد از انحلال : اگر دارایی شرکت، کفاف مطالبات طلبکاران را ندهد، طلبکاران می توانند بابت تمام یا بخشی از طلب خود به یک یا هر چند نفر از شرکا مراجعه کنند؛ زیرا شرکا در مقابل طلبکاران شرکت ، مسئولیت تضامنی دارند.
3- هر شریک در ازای تمام دیون شرکت مدیون است ، هر چند که میزان دیون ، از سرمایه ای که او با خود به شرکت آورده است، کند.
4- گرچه شرکا در برابر دیان ، نسبت به دیون شرکت مسئولیت تضامنی دارند ؛ اما در روابط بین شرکاء مسئولیت هر یک از آن ها در تادیه دیون بدین صورت است :
- به نسبتی که در شرکت نامه درج شده است.
- اگر شرکت نامه نسبت به این امر ساکت باشد، به نسبت سرمایه ای که هر شخص با خود به شرکت آورده است ، در رابطه با دیگر شرکا مسئول است ، بنابراین هر شریک پس از جبران خسارت می تواند بابت سهم سایر شرکا به آن ها رجوع کند.
• مسئولیت شرکای سابق و جدید شرکت تضامنی نسبت به دیون شرکت : ( م 125 ق. ت )
1- اگر پس از آنکه شرکت تضامنی تشکیل می شود، کسی به عنوان شریک ضامن به شرکت بپیوندد، نسبت به دیونی که قبل از ورود او به شرکت حاصل شده است، نیز با دیگر شرکا مسئولیت تضامنی دارد ؛ به عبارت دیگر، شریک جدید مانند سایر شرکا نسبت به تمام دیون شرکت مسئول است؛ چه منشا آن دین، قبل از ورود او به شرکت باشد و چه بعد از ورود او به شرکت و مسئولیت شریک تضامنی بابت دیون شرکت، مسئولیتی قهقرایی است.
2- شریک قبلی که سهم الشرکه خود را به شریک جدید واگذار کرده است، نسبت به دیون شرکت ، دیگر هیچ مسئولیتی ندارد ، چه منشا این دیون، متعلق به قبل از خروج او از شرکت باشد و چه متعلق به بعد از خروج او از شرکت.
3- اگر بین شرکا قراری برخلاف این ترتیب گذاشته شده باشد :
- این قرار در برابر اشخاص ثالث کان لم یکن و غیرقابل استناد است.
- اما در رابطه بین خود شرکا قابل استناد است.
• محدودیت های شرکا در شرکت تضامنی : در این خصوص باید توجه داشت که : ( م 134 ق. ت )
1- شرکا در شرکت تضامنی نمی توانند :
- به حساب خود یا شخص ثالث ( به عنوان وکیل )، تجارتی از نوع تجارت شرکت بنمایند ، مگر به رضایت تمام شرکا.
- به عنوان شریک ضامن در شرکت دیگری با همان نوع تجارت وارد شوند، مگر به رضایت تمام شرکا.
- به عنوان شریک با مسئولیت محدود در شرکت دیگری با همان نوع تجارت وارد شوند، مگر به رضایت تمام شرکا.
2- قانون گذار، ضمانت اجرایی برای این مقرره بیان نداشته است. به نظر می رسد که اگر شریک تضامنی برخلاف ممنوعیت های فوق، اقدامی انجام دهد ، اقدام او باطل نباشد؛ اما وی مکلف به جبران خسارت باشد.
3- ممنوعیت فوق دقیقاَ در خصوص شرکای شرکت های نسبی ( م 9 ق. ت ) و شرکای ضامن در شرکت های مختلط غیرسهامی ( م 144 ق. ت ) و شرکای ضامن در شرکت های مختلط سهامی ( م 172 ق. ت ) نیز جاری است.
• تبدیل شرکت تضامنی به شرکت سهامی
طبق ماده 135 قانون تجارت، هر شرکت تضامنی در صورت تصویب و موافقت تمام شرکا می تواند به شرکت سهامی تبدیل گردد در این صورت رعایت تمام مقررات راجع به شرکت سهامی اامی می باشد.
از انتخابتان متشکریم.


 
شرکت با مسئولیت محدود یکی از پر مخاطب ترین و محبوب ترین قالب های تجاری قابل ثبت در قانونی تجارت می باشد. این نوع شرکت بنا بر ماده 94 قانون تجارت اینگونه تعریف شده است : (شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که از دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل می شود. هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه سهام یا قعطات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول دیون و تعهدات شرکت هستند).
هزینه و شرایط مناسب ثبت این شرکت باعث شده است تا این قالب درخواست بسیار زیادی برای ثبت داشته باشد. بنابراین سوالات گوناگونی نیز در رابطه با ثبت شرکت در این قالب وجود دارد که یکی از متداول ترین آنها ، پرسش در رابطه با هزینه ثبت شرکت با مسئولیت محدود می باشد.

کارشناسان ما در شرکت فکر برتر در این مطلب به این پرسش پاسخ داده اند ،لطفا با ما همراه باشید:
در ابتدا توجه داشته باشید که هزینه ثبت شرکت در این قالب می تواند با توجه به موراد متفاوتی مانند ؛ میزان سرمایه ، تعداد شرکاء و متغیر باشد .
یکی دیگر از هزینه هایی که در محاسبه هزینه ثبت شرکت در قالب مسئولیت محدود تاثیر گذار است ، این نکته است که آیا فرآیند ثبت شرکت توسط خود شخص یا اشخاص به انجام می رسد ؟ یا انجام آن به مجموعه های ثبتی و وکلا سپرده می شود؟ (با توجه به اینکه میزان حق الوکاله با توجه به مجموعه منتخب متقاضی متفاوت است در این مطلب اشاره ای به هزینه نخواهد شد.)

بنابراین در ادامه هزینه های دولتی ثبت شرکت بدون در نظر گرفتن حق الوکاله احتمالی اعلام و برررسی خواهد گردید:
هزینه های ثبت شرکت در قالب مسئولیت محدود شامل موارد مختلفی است از جمله: هزینه پایه ثبتی، هزینه درج نام، حق الثبت، حق درج، حق ابطال تمبرهای داخل اداره ثبت شرکت ها، هزینه های پستی، هزینه اساسنامه، هزینه اظهارنامه، هزینه تنظیم صورتجلسات و واریزهای اداره ثبت، هزینه درج اگهی در رومه رسمی و رومه های کثیر الانتشار و. ) که در ادامه تا حد امکان برخی از این هزینه ها را بررسی خواهیم نمود:

 


 
پوشاک به عنوان یکی از نیازهای اصلی انسان ها در طول تاریخ از اهمیت بسیاری برخوردار بوده است. انسان های اولیه از البسه برای پوشش بدن و محافظت از سرما ، گرما و دیگر خطرات استفاده می نمودند.
لکن پوشاک با گذشت زمان علاوه بر این موارد شکل دیگری به خود گرفت و در فرم های متنوع تولید گردید. پوشاک در طول تاریخ بیانگر جنسیت، طبقه اجتماعی، فرهنگ، ملیت، مذهب، موقعیت مالی و افراد بوده است.
امروزه با تنوع بسیار وسیعی در صنعت پوشاک مواجه هستیم، افراد با توجه به نیازها و فعالیت های روزانه خود، پوشاک متنوعی تهیه می نمایند. لباس های مخصوص ورزش، مهمانی، لباس های کار، لباس برای فصول مختلف و .

با توجه به این امر می توان گفت که صنعت پوشاک دارای گستردگی بسیاری می باشد.
در صورتی که شما نیز متقاضی ثبت شرکت جهت فعالیت در صنعت پوشاک هستید، می توانید شرکت خود را در قالب شرکت با مسئولیت محدود به ثبت برسانید. این قالب با توجه به شرایط و قوانین رایج جهت فعالیت در این موضوع گزینه مناسبی می باشد.
شرکت با مسئولیت محدود در ماده 94 قوانین تجارت چنین تعریف شده است: شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه ی خود در شرکت، مسئول قروض و تعهدات شرکت است.

این نوع شرکت تنها با دو شریک قابل ثبت است و قوانین، روابط و مسئولیت های شرکاء به گونه ای پیش بینی شده است که هر یک از آنان تنها به میزان سرمایه خود در شرکت مسئول هستند و نه بیشتر. همچنین برای این شرکت حداقل سرمایه در قانون در نظر گرفته نشده است و بطور مثال با سرمایه یک میلیون ریال نیز قابل ثبت می باشد.

شرکت با مسئولیت محدود جهت فعالیت در بسیاری از موضوعات مانند امور بازرگانی (فعالیت در زمینه صادرات و واردات )، مهندسی، صنعتی، فناوری اطلاعات و تولید و ارائه پوشاک، مواد غذایی، آشامیدنی، مواد آرایشی و بهداشتی، خرید و فروش و. به ثبت می رسد. بطور کلی می توان گفت که این شرکا برای فعالیت در تمامی موضوعات مناسب است و تنها در صورتی که هدف شما از ثبت شرکت، حضور در مناقصات و مزایدات دولتی و خصوصی می باشد، این قالب، انتخاب چندان مناسبی نمی باشد.

لکن معمولا در صنایع پوشاک و موارد مربوط به آن به خوبی می توان در این قالب فعالیت نمود. البته این موضوع را نیز در نظر داشته باشید که در صورتی که در موضوع فعالیت شرکت به واژه (تولید) اشاره گردد، در برخی از حوزه های ثبتی اخذ مجوز از مراجع ذی صلاح اجباری می باشد که چنانچه اشاره گردید این موضوع با توجه به حوزه یا شهری که شرکت در آن به ثبت می رسد تعیین می گردد.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود با موضوع فعالیت پوشاک به شرح ذیل می باشد:
-ارائه فتوکپی برابر با اصل مدارک احراز هویت مانند؛ کارت ملی و شناسنامه همه اعضا.
-اخذ مجوز از اتحادیه مربوطه در صورتی که موضوع فعالیت شرکت تولید پوشاک می باشد (چنانچه اشاره گردید اخذ این مجوز در برخی از حوزه های ثبتی اامیست) .
-تکمیل و ارائه دو برگ تقاضا نامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود که به امضاء شرکاء رسیده باشد.
- تنظیم و ارائه دو برگ شرکت نامه که به امضاء شرکاء رسیده باشد.
- تنظیم و ارائه دو برگ اساسنامه که به امضاء شرکاء رسیده باشد.
-ارائه گواهی عدم سوء پیشینه برای کلیه اعضاء
-تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه ی شرکا، مدیران و هیأت نظارت (در مواردی که تعداد شرکا بیش از 12 نفر باشد)
-ارائه دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی مؤسس
-ارائه دو نسخه صورتجلسه ی هیأت مدیره
-ارائه وکالتنامه رسمی در صورتی که امور توسط وکیل انجام می گیرد

 
شرکت های سهامی یکی از بزرگترین و محبوب ترین انواع شرکت های تجاری در جهان می باشند که خود به دو نوع تقسیم می شوند. شرکت سهامی خاص و شرکت سهامی عام
مطابق بند دوم ماده 2 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347 شرکت سهامی خاص عبارت است از شرکت هایی که تمام سرمایه آن ها در موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین می گردد. در شرکت سهامی خاص باید قبل از نام شرکت و یا بعد از آن بدون فاصله عبارت شرکت سهامی خاص در کلیه اوراق و اطلاعیه ها و آگهی های شرکت به طور روشن و خوانا قید شود.
یادآوری می گردد که :
1- سرمایه شرکت به هنگام تاسیس نباید کمتر از یک میلیون ریال باشد
2- تعداد مدیران حداقل 3 نفر باشند.
3- تعداد سهامداران 3 نفر باشند.
4- سهام شرکت قابل معامله در بازار بورس نمی باشد و نقل و انتقال سهام شرکت مشروط به موافقت مدیران یا مجامع عمومی صاحبان سهام است ضمنا این شرکت نمی تواند مبادرت به صدور اوراق قرضه نماید
5- در شرکت سهامی خاص، مسئولیت سهامداران محدود به مقدار سهام آن هاست، چیزی که در مورد شرکت با مسئولیت محدود نیز صادق است.
6- در شرکت سهامی خاص، موسسان شرکت، یعنی شرکای اولیه آن ، نمی توانند با پذیره نویسی ، یعنی با مراجعه به عموم مردم ، سرمایه شرکت را تامین کنند و آورندگان سرمایه فقط خود موسسان هستند.
7- در شرکت سهامی خاص اوراق قرضه قابل انتشار نیست

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص
برای تاسیس شرکت سهامی خاص مطابق ماده 20 ل. ا. ق. ت مدارک ذیل باید به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم گردد:
1-  اساسنامه شرکت سهامی خاص که باید به امضای سهامداران رسیده باشد. ( دو جلد )
2- اظهارنامه مشعر بر تعهد کلیه سهام و گواهینامه بانکی حاکی از تادیه قسمت نقدی آن که نباید کم تر از سی و پنج درصد کل سهام باشد. اظهارنامه مذکور باید به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد. هرگاه تمام یا قسمتی از سرمایه به صورت غیر نقدی باشد باید تمام آن تادیه گردیده و صورت تقویم آن به تفکیک در اظهارنامه منعکس شده باشد و در صورتی که سهام ممتازه موجود باشد باید شرح موجبات آن در اظهارنامه منعکس شده باشد.
3- صورت جلسه مجمع عمومی موسسین که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد.  ( دو نسخه )
4- صورت جلسه هیئت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد. ( دو نسخه )
5- ارائه گواهی پرداخت حداقل ۳۵ % سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرق تاسیس در آنجا باز شده است
6- ذکر رومه کثیرالانتشاری که هرگونه آگهی راجع به شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در آن منتشر خواهد شد.
7- ارائه مجوز در صورت نیاز بنا به اعلام کارشناس اداره ثبت شرکت ها
8- تنظیم اقرار نامه رسمی در دفترخانه اسناد رسمی به شرح ذیل  :
– مدیر عامل شرکت در شرف تاسیس همزمان مدیرعامل شرکت دیگری را بعهده ندارد. (ماده ۱۲۶ لایحه اصلاحی قانون تجارت)
– اعضای هیئت مدیره و مدیر عامل اشتغال به هیچگونه شغل دولتی و ممنوعیت قانونی جهت عضویت در شرکت را ندارند (اصل ۱۴ قانون اساسی)
– بازرسین هیچگونه نسبت فامیلی نسبی و سببی با مدیران شرکت تا درجه سوم از طبقه اول و دوم را ندارند و یا خود و یا همسرشان از مدیر عامل یا مدیران شرکت حقوقی مقرری دریافت نمی‌کنند. (ماده ۱۴۷ لایحه اصلاحی قانون تجارت)
مراحل ثبت شرکت سهامی خاص :

مرحله اول :
تهیه و تنظیم مدارک

مرحله دوم :
مراجعه به سامانه اداره ثبت شرکت ها و انتخاب 5 نام به ترتیب اولویت ( لازم به یادآوری است کلیه ی مراحل ثبت الکترونیکی ، در مقاله ی ” مراحل ثبت اینترنتی شرکت ” به طور کامل توضیح داده شده است. علاقه مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانند به این مقاله در پورتال مراجعه نمایند.)
در هنگام انتخاب نام ، به نکات ذیل توجه داشته باشید.
1- از شرایط تعیین نام شرکت ، داشتن اسم خاص است. اسم خاص اسمی است که تنها به یک فرد و شئ اشاره دارد و همه را شامل نمی شود .مانند . فرزام
2- اسامی برای شرکت باید دارای سه سیلاب {اسم خاص} باشد .
3- نام شرکت باید دارای ریشه فارسی بوده و در آن نباید از کلمات یا عبارات انگلیسی استفاده شود.
4-  اسامی اتنخابی باید دارای معنی در فرهنگ دهخدا باشد .برای مثال کلماتی مانند . سپنتا .کاسپین .سپهر و شایان ذکر است که برخی اسامی در فرهنگ دهخدا معنادار هستند اما قابل ثبت نیستند .مانند .برنیس . رویال .پرشین .از طرفی دیگر کلماتی مانند ایران قابلیت ثبت را ندارند .
5- نام شرکت نباید با شئونات و قوانین اسلامی در تضاد باشد.
6- از به کار بردن نام های تکراری بپرهیزید. ( لازم به توضیح است اداره ثبت جهت حمایت از حقوق اسامی شرکت های ثبت شده، از ثبت نام هایی که قبلاَ به ثبت رسیده اند خودداری به عمل می آورد).
7-  در نام گذاری از اعداد ریاضی استفاده نشود و در صورت استفاده ذکر آن به صورت حروف مانعی ندارد. به عنوان مثال 20 نوشته نشود باید بیست نوشته شود.
8- نمی توان از حروف اول چند کلمه به عنوان اسم مخفف بهره گرفت. این قانون شامل استفاده ترکیبی از چند حرف نیز می شود.
9- در نام شرکت نمی توان از حروف اول بعضی از کلمات مانند جی وی سی و … استفاده کرد.
10- نمی توان از عنوان های شعرا، دانشمندان و کاشفان معاصر استفاده شود.
11- عناوین ایثارگران ، شاهد و نظایر آن تحت نظارت بنیاد محترم شهید و امور ایثارگران است ، لذا استفاده از آن مغایر با قوانین می باشد.
12- مواردی وجود دارد که نباید جزء اسامی اضافه شده به عناوین شرکت باشد از جمله موارد ذیل :
بنیاد، سازمان ، مرکز، ملت ، ایران ، ملی ، بهزیست ، بانک ، بسیج، جهاد، کشور، انتظام ، نظام ، دادگستر، پتروشیمی ، نفت ، تست ، آسانسور، میکروبرد، آژانس، ایثار، باور، نیک ، ایثارگران ، کارواش، امنیت ، جانبازان ، تکنو، فتمیلی، فیلتر، آزاده ، شهید ، شاهد ، پیک ، مدرن ، تک ، استار، جوانان ، ایمان ، دکوراسیون، هدف، سپاه ، میهن ، اقتصاد ، شهروند ، فانتزی ، متریک ، کنترل، بیو ، ونوس، دفتر ، مترلوژی، مونتاژ، اورست ، تکنولوژی، تک نو ، دیتا ، تکنیک

مرحله سوم :
پس از طی تکمیل اطلاعات و بارگذاری مدارک خواسته شده در سامانه ، کارشناس مربوطه اطلاعات وارد شده در سامانه را بررسی می کند و در صورت عدم ایراد در اطلاعات  از شما می خواهد تا مدارک را از طریق پست برایشان ارسال نمایید. اوراق قابل چاپ در شرکت سهامی خاص شامل برگه تعیین نام ، اظهارنامه ، اساسنامه ، صورتجلسه موسسین و رسید پذیرش اینترنتی می باشد. همان طورکه گفته شد، این اوراق  می بایست در دو نسخه چاپ گردد و ذیل تمام صفحات آن توسط اعضاء شرکت به امضاء برسد .
مدارک لازم می بایست از طریق باجه های پستی و به وسیله ی پاکت های مخصوص توسط پست پیشتاز به اداره ثبت شرکتهای مربوطه ارسال گردد. با ارسال مدارک به اداره ثبت شرکتها ،بارکدی از طرف اداره پست به شخص ارائه می گردد . این بارکد می بایست در قسمت مربوطه در سامانه وارد شود. ( لازم به ذکر است، در صورتی که تا حداکثر 24 ساعت پس از پست مدارک بارکد پستی در سامانه درج نگردد پرونده عیناَ عودت می گردد .)
پس از ارسال مدارک ، کارشناس مربوطه، مدارک را مورد بررسی قرار می دهد. این وضعیت برای پرونده ممکن است تا دو هفته و یا بیشتر به طول انجامد . ( بستگی به حوزه ی ثبتی مربوطه و تعداد پرونده در کارتابل کارشناس دارد )

مرحله چهارم :
پس از بررسی ممکن است 3 اتفاق بیفتد :
1- رد پرونده ثبت شرکت
در این صورت پرونده ثبت شرکت دارای ایرادی است که قابل حل نمی باشد و کلیه مراحل ثبتی می بایست از ابتدا تکرار شود.
2- نقص پرونده ثبت شرکت
در این صورت پرونده دارای ایرادی است که ممکن است قابل رفع باشد . لذا می بایست ایرادات پرونده را به طور کامل و دقیق رفع نمود و توسط پاکت های مخصوص رفع نقص به اداره ثبت شرکتها فرستاد تا پس از طی مراحل مخصوص به خود رفع نقص انجام گیرد و پرونده ثبت گردد .
3- ارسال شده برای صدور آگهی
این وضعیت همان وضعیتی است که در صورت ایراد نداشتن مدارک  رخ می دهد. در صورت کامل بودن مدارک ارسال شده ، کارشناس مربوطه نسبت به تهیه پیش نویس آگهی ثبت اقدام نموده و پس از تایید مسئولین مربوطه تایپ و در روز مراجعه به متقاضی تحویل داده می شود.

مرحله پنجم :
– درج آگهی در رومه رسمی کشور
دارندگان آگهی پس از انجام مراحل قانونی ثبت آگهی و صدور آن در مراجع ثبتی، می بایست با مراجعه به پورتال     نسبت به پرداخت هزینه حق الدرج آگهی اقدام نمایند.
برای این امر لازم است با ورود به سامانه و  کلیک بر روی گزینه ” ثبت نام کاربر جدید ” ، در پورتال ثبت نام نموده و با ایمیل و کلمه عبور وارد سیستم شده و با ورود به صفحه شخصی من، بر روی گزینه پرداخت هزینه آگهی کلیک نمایید.
در انتها لازم به توضیح است، چنانچه، مدیران شرکت تا شش ماه از تاریخ تشکیل شرکت آن را به ثبت نرسانند، شرکت را باید منحل شده تلقی کرد و سهامداران محق خواهند بود مطابق مقررات ماده 19 لایحه قانونی 1347 وجوه پرداختی خود را دریافت کنند.البته،دریافت وجوه از طرف آنان،بدین معنا نیست که در مقابل اشخاص ثالث مسئولیتی ندارند.در واقع،مقررات ماده 23 لایحه قانونی 1347 در مورد سهامداران شرکت سهامی خاص نیز لازم الرعایه است.به موجب این ماده:”موسسین شرکت نسبت به کلیه اعمال و اقداماتی که به منظور تاسیس و به ثبت رسانیدن شرکت انجام می دهند مسئولیت تضامنی دارند”.در شرکت های سهامی خاص،سهامداران اولیه شرکت موسسان شرکت تلقی می شوند.
سوالات خود را از ما بپرسید.


 
ماده 2 قانون شرکت های تعاونی مصوب سال 1350 شرکت تعاونی را چنین تعریف کرده است :
” شرکت تعاونی شرکتی است از اشخاص حقیقی یا حقوقی که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضا از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آنان موافق اصولی که در این قانون مصرح است تشکیل می شود.
برای تشکیل تعاونی در هر بخش حداقل 7 نفر عضو لازم است و تابعیت کلی تعاونی ها باید ایرانی باشد . یادآوری می شود که شرکت ها و اتحادیه های تعاونی دارای شخصیت حقوقی می باشند.
جهت ثبت شرکت تعاونی، مدارک و اوراق ذیل بایستی توسط هیات مدیره همراه با درخواست خود تحویل اداره تعاون گردد :
1. اساسنامه مصوب شرکت
2.  دعوتنامه تشکیل اولین مجمع عمومی عادی
3. صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی ، دایر بر تصویب اساسنامه و انتخاب اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان .
4. صورتجلسه راجع به جلسه اولین هیات مدیره دایر بر انتخاب رئیس و نایب رئیس و منشی هیات مدیره ، انتخاب صاحبان امضاهای مجاز و اسامی و مشخصات آن ها و انتخاب مدیر عامل.
5. فهرست اسامی و مشخصات داوطلبان تشکیل تعاونی .
6. فهرست اسامی حاضران در اولین مجمع عمومی عادی که حاوی امضای آن ها باشد.
7.  فهرست اسامی و مشخصات و نشانی اعضای اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان اعم از اصلی و علی البدل و مدیر عامل که حاوی امضای آن ها باشد.
8.  مدارک مربوط به تقویم و تسلیم آن مقدار از سرمایه که به صورت جنبی بوده است.
9. قبولی کتبی اعضای اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان
10. رسید پرداخت مقدار وجوه لازم التادیه سرمایه تعاونی ، طبق اساسنامه
هیات مدیره تعاونی پس از ثبت ، می بایست نسبت به اخذ پروانه تاسیس اقدام نماید.

مدارک لازم جهت اخذ پروانه تاسیس به قرار ذیل است :
الف ) فتوکپی مدارک ثبت تعاونی که از مرجع ثبت دریافت شده است.
ب)  تقاضانامه ای برای اخذ پروانه تاسیس که به عنوان اداره تعاون نوشته شده است.
ج)  نسخه ای از رومه رسمی که آگهی تشکیل شرکت تعاونی در آن چاپ شده است.
لازم به ذکر است ، به موجب ماده 5 قانون شرکت های تعاونی ، شرکت های مزبور که طبق مقررات تشکیل و اساسنامه آن ها به تصویب شورای عالی تعاون کشور می رسند از پرداخت حق الثبت و تمبر سهام و مالیات بر درآمد معاف خواهند بود.
سوالات خود را از ما بپرسید.


یکی دیگر از اقسام شرکت های تجاری، شرکت نسبی است. شرکت نسبی ، مانند شرکت تضامنی ، شرکت شخص محسوب می شود و مقررات آن تقریباَ با شرکت تضامنی یکی است و تفاوت عمده آن ها در میزان مسئولیت شرکا می باشد.
ماده 3 ق. ت شرکت نسبی را اینگونه تعریف کرده است : شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجاری در تحت اسم مخصوص بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکا به نسبت سرمایه ای است که به شرکت گذاشته است.
بنا به تعریف مزبور، شرکت نسبی نیز مانند شرکت تضامنی، اسم معینی داشته و موضوع آن باید امور تجاری باشد. برای تشکیل آن وجود حداقل دو شریک لازم است. منظور از امور تجاری ، همان معاملات تجاری موضوع ماده 2 قانون تجارت است. چون معاملات غیرمنقول به هیچ وجه تجاری محسوب نمی شود. لذا موضوع شرکت نسبی و شرکت تضامنی، نمی تواند معاملات اموال غیرمنقول، مثل زمین و آپارتمان باشد. اگر دارایی شرکت نسبی برای تادیه تمام قروض شرکت کافی نباشد هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه ای که در شرکت داشته ، مسئول تادیه قروض شرکت است. برای این که معلوم گردد که دارائی شرکت کافی برای پرداخت بدهی های آن هست یا خیر ، لازم است که شرکت منحل شود و دارایی آن نقد گردیده و بابت طلب طلبکاران به آن ها پرداخت شود. هر گاه قسمتی از طلب طلبکاران به علت کم بودن دارایی شرکت ، یا تمام طلب طلب کاران به علت صفر بودن دارائی آن ، پرداخت نشده باقی بماند در این صورت است که طلبکار یا طلبکاران شرکت حق مراجعه و مطالبه باقی مانده طلب یا تمام آن را ، نسبت به مورد از فرد فرد شرکاء به طور جداگانه و به نسبت سرمایه آن ها ، دارند و می توانند علیه تک تک شرکاء در دادگاه اقامه دعوی نمایند.
ماده ی 95 قانون تجارت ثبت کلیه ی شرکت های تجاری را اامی دانسته است.در واقع، ثبت شرکت به عنوان اقدام نهایی در تاسیس شرکت به شمار می رود.

مدارک لازم برای ثبت شرکت نسبی به قرار ذیل است :
1. دو نسخه شرکتنامه تکمیل شده
2. دو نسخه تقاضانامه تکمیل شده
3. دو نسخه اساسنامه تکمیل شده
4. تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام های پیشنهادی و همچنین فیش واریزی
5. اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
6. کپی برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه شرکاء ، مدیران و هیات نظار ( در مواردی که تعداد شرکاء بیش از 12 نفر باشند).
7. اصل گواهی عدم سوء پیشینه جهت اعضاء هیات مدیره ، مدیر عامل
8. دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
9. دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره
10. اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.
سوالات خود را از ما بپرسید.




در ماده 1 قانون تجارت شرکت تضامنی اینگونه تعریف شده است:
شرکت تضامنی شرکتی است که تحت اسم مخصوص برای امور تجاری بین دو نفر یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود و اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض شرکت کافی نباشد .هر یک از شرکا حتی از محل اموال شخصی مسئول پرداخت تمام قروض هستند .

بنا بر قوانین تجارت در صورتی که نام برخی مالکان در نام شرکت آمده باشد شرکت تضامنی محسوب می شود.
این نوع شرکت را می توان از قدیمی ترین انواع شرکت در دنیا دانست، چراکه از گذشته های بسیار دور تجار اروپایی با قوانینی نزدیک به قوانین این نوع شرکت فعالیت اقتصادی و تجاری می کرده اند. در حال حاضر نیز ثبت شرکت تضامنی در بسیاری از کشورهای دنیا متداول است. در قوانین ایران نیز شرکت تضامنی معتبرترین و مستحکم ترین قالب قابل ثبت می باشد.

اعتبار شرکت های تضامنی به دلیل نوع مسئولیت شرکاء در این شرکت می باشد (مسئوایت تضامنی شرکا). این بدین معناست که هرگاه شرکت دچار مشکلات و یا ورشکستی شود و دارایی های شرکت برای پرداخت دیون طلب کاران کافی نباشد، طلبکاران می توانند برای وصول طلب خود به هر یک از شرکاء ضامن مراجعه نموده و طلب خود را حتی از محل اموال شخصی آنان درخواست نمایند.

بنا بر ماده 123 قانون تجارت؛ در چنین شرکتی و با توجه به مسئولیت شرکاء ،سهم الشرکه قابل انتقال به غیر نمی باشد مگر با رضایت کلیه شرکاء.
در رابطه با نام گذاری شرکت تضامنی نیز ماده 117 قانون تجارت چنین اشاره نموده است: در نام گذاری شرکت های تضامنی استفاده از عبارت شرکت تضامنی به همراه نام یکی از شرکاء اامی می باشد. معمولا در اسامی این شرکت ها از واژگانی مانند "برادران" ، "شرکاء" و. استفاده می گردد.

چنانچه اشاره گردید شرکت های تضامنی در بازار از اعتبار ویژه ای برخوردار هستند. حال باید دید این نوع شرکت برای فعالیت در چه موضوعاتی مناسب می باشد:
در پاسخ این پرسش می بایست اشاره نمود که شرکت های تضامنی برای انجام امور تجاری تشکیل می گردند .

به عبارتی شرکت تضامنی یک شرکت تجاری است، هم از نظر شکلی و هم از نظر موضوعی. لذا، شرکت تضامنی را برای امور غیرتجاری نمی توان تشکیل داد.
بنا بر ماده یک قانون تجارت نیز تاجر کسی است که شغل معمول خود را معاملات تجاری قرار دهد بنابر این هر شخصیت حقیقی و حقوقی می تواند تاجر باشد.
شرکت تضامنی می توانند در تمامی این موضوعات فعالیت نماید:

1- تصدی امور حمل و نقل اعم از مسیرهای خشکی یا دریایی ، هوایی ، زمینی
2-عملیات دلالی یا حق العمل کاری
3-تسهیل معاملات ملکی یا پیدا کردن خدمه و یا تهیه و رسانیدن مومات وغیره
4- تصدی به هر قسم نمایشگاه های عمومی .
5- عملیات صرافی و بانکی
6- معاملات برواتی اعم از اینکه بین تاجر یا غیر تاجر باشد
7- عملیات بیمه دریایی یا غیر دریایی
8- کشتی سازی و خرید فروش کشتی و کشتی رانی داخلی یا خارجی و معاملات راجعه به انها
9- تأسیس و بکار انداختن هر قسم کارخانه مشروط بر اینکه برای رفع حوایج شخصی نباشد .
10-امور تجاری خاص شرکت های تضامنی .
البته با توجه به ماهیت شرکت های تضامنی و میزان مسئولیت شرکاء در این نوع شرکت، در شرکت های تضامنی برای انتخاب موضوع فعالیت تنها سرمایه مد نظر نمی باشد بلکه تخصص، تجربه و قدرت اداره شرکت برای هر یک از شرکاء حائز اهمیت می باشد تا شرکت دچار خسارت احتمالی نگردد.


در قوانین تجاری انگلیس در یک تقسیم بندی کلی شرکت ها به 2 دسته به شرح ذیل تقسیم می شوند :
شرکت های دسته اول واجد شخصیت حقوقی می باشد که بر اساس ضوابط ثبت می شوند و معروف به شرکت های ثبت شده یا در یک لفظ مختصر شرکت ها می باشند.
شرکت های دسته دوم در مقابل شرکت های واجد شخصیت حقوقی به کار می روند که شاید بتوان گفت معادل شرکت های مدنی در حقوق ایران می باشند.

در خصوص شرکت های دسته اول ( شرکت های ثبت شده ) باید گفت که این شرکت ها به سه قسم تقسیم بندی می شوند .
1- شرکت با مسئولیت محدود به سهام
2- شرکت های با مسئولیت محدود به ضمان
3- شرکت های با مسئولیت نامحدود
شرکت با مسئولیت محدود به سهام که مسئولیت شرکاء محدود به آورده آنهاست به نوبه خود به دو دسته عمومی و خصوصی تقسیم می گردد که در حقوق انگلستان شرکت با مسئولیت محدود به سهام خصوصی از حیث میزان مسئولیت شرکاء قابل انطباق با شرکت با مسئولیت محدود در حقوق ایران است.
یک دسته دیگر از شرکت ها عبارتند از unlimited companies که در این نوع شرکت ها، مسئولیت شرکاء در هنگام انحلال شرکت ، محدود به آورده آن ها نبوده بلکه نامحدود است از حیث نامحدودیت مسئولیت شرکاء این شرکت قابل تطبیق با سرکت های تضامنی در حقوق ایران است.
در این مقاله، به بررسی نحوه راه اندازی شرکت بامسئولیت محدود و تضامنی در انگلیس می پردازیم. لازم به ذکر است، خوانندگان محترم جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه می توانند به مقالات ذیل مراجعه نمایند :
- شرایط و نحوه انتخاب بازرس قانونی برای ثبت شرکت سهامی در انگلیس
- فرآیند ثبت شرکت در انگلستان
- نحوه ثبت شرکت در انگلستان
در حقوق انگلیس، مطابق قانون شرکت های تجاری مصوب 1980 شرکت با مسئولیت محدود می توانست حداقل با دو نفر تشکیل گردد ولی در قانون جدید 1992، شرکت با مسئولیت محدود با حداقل یک نفر هم مقرر شد. یک شخص خارجی نیز مانند تبعه انگلیسی می تواند عضو شرکت گردد هر چند تمام شرکای شرکت خارجی باشند، آن شرکت با شرکتی که شرکایش تبعه انگلستان هستند ، فرقی نخواهند داشت.
در حقوق انگلیس آورده شرکاء در شرکت های با مسئولیت محدود ممکن است وجه نقد ، انجام خدمت یا دارایی های دیگر باشد. همچنین املاک ، زمین ، اموال محسوس و غیرمحسوس و یا پروانه و مجوز علایم تجاری می تواند به عنوان آورده باشد. در مورد شرکت های با مسئولیت محدود به سهام عمومی لازم است سهم الشرکه غیرنقدی توسط ارزیاب ، ارزیابی شود و در مورد شرکت های خصوصی چنین ومی وجود ندارد.
سهام شرکاء به انواع مختلفی تقسیم بندی می شود و هر کدام از این انواع حقوق خاصی را برای دارنده اش در بردارد سهم شرکاء می تواند ممتاز یا عادی باشد.
سهام قابل انتقال است. مطابق قانون ، انتخاب اختیار مدیران با شرکاست و مدیران نمایندگان شرکاء در اداره شرکت با مسئولیت محدود می باشند و در ارتباط با اشخاص ثالث، نماینده شرکت محسوب می شوند. شرکاء حق دارند در اساسنامه اختیارات مدیران را محدود نمایند لیکن این محدودیت ها در قبال اشخاص ثالث قابل استناد نیست. هر شریکی به نسبت سهم خود در شرکت های با مسئولیت محدود به سهام حق دخالت در امور شرکت و رای در تصمیمات مربوط به مجمع عمومی دارد. شرکاء شرکت می توانند با توافق آراء شرکت را منحل نمایند. شرکاء یا اعضاء بر مدیران کنترل دارند، همچنین شرکاء حق تغییر اساسنامه را دارند.
شرکت با مسئولیت محدود دارای مجمع عمومی است که این مجمع عمومی برای احقاق حق جمعی شرکاست. شرکاء حق دارند با تصویب مجمع عمومی، موضوع شرکت را مطابق با قوانین مصوب سال های 1948 و 1980 تغییر دهند. در صورت توافق آراء آن ها می توانند با تغییر شرکت نامه که به حکم محکمه انجام می گیرد، نام شرکت را تغییر دهند.
• وظایف شرکاء

شرکائی که در تاسیس شرکت دخالت دارند دارای تکالیفی معین در تاسیس می باشند. موسسین شرکت که جهت راه اندازی اقدام می نماید تمامی اقدامات ضروری برای رسیدن به هدف را انجام می دهند.
شرکاء حق ندارند سهام خود را در معرض عمومی گذارده یا اوراق قرضه را منتشر نمایند. وظایف آن ها مانند وظایف امین است. موسسین باید توجه کنند که برای خود نفع سری قرار ندهند و از جمله این که بیش از میزان واقعی تقویم انجام ندهند.
در صورت تخلف، شرکاء حق طرح دعوی علیه آن ها را دارند. همچنین شرکاء حق دارند به اتفاق آراء غیرموسس، قراردادهایی را که میان شرکت و موسسین منعقد گردیده است و در آن ها تکالیف موسسین رعایت نشده است لغو نمایند.
موسسین، مدیران را انتخاب می کنند اقدامات لازم برای تحصیل سرمایه را انجام می دهند و در این راه باید تکالیف مقرره فوق الذکر را رعایت نمایند. در این شرکت ها، اعضاء حق ندارند سهام خود را در معرض عموم گذارده یا اوراق قرضه منتشر نمایند.
• بازرسی و نظارت در شرکت های با مسئولیت محدود و تضامنی در حقوق انگلیس

نهادهای بازرسی و نظارتی :
در حقوق انگلیس در مورد شرکت های تجاری موضوع این فصل دو شیوه نظارت بر شرکت های تجاری تعبیه شده که می توان آن ها را تحت عنوان نظارت از بیرون ( خارج از شرکت ) و نظارت از درون دسته بندی نمود.
قانون شرکت های 1985 بخش 14 را ، مشتمل بر مواد 431 تا 453 ، تحت عنوان تحقیق از شرکت ها و امور مربوط به آن ها : مطالبه اسناد به بازرسی شرکت ها از بیرون اختصاص داده است.
در حقوق انگلستان ، بازرسی از بیرون از سوی وزارت تجارت و صنعت اعمال می گردد. وزیر مربوطه بازرسانی را با درخواست شرکت موضوع بازرسی، سهامداران شرکای شرکت ، به حکم دادگاه و یا تشخیص خود جهت بررسی کار شرکت ها انتخاب می نماید. بازرسان مزبور هیچ رابطه سازمانی با شرکت نداشته و حقوق خود را از وزارتخانه یاد شده دریافت می دارند.
مجوز این اختیار در بند یک ماده 431 قانون شرکت ها بدین شرح منعکس است :
" وزیر تجارت و صنعت ممکن است یک یا چند بازرس واجد شرایط را به منظور بازرس امور شرکت و ارائه گزارش مطابق دستورات صادره از سوی مقام مربوطه ، منصوب نماید . "
در نتیجه تحقیقات وزارت تجارت و صنعت و یا در پی انتشار گزارش بازرسان ممکن است علیه اشخاص مختلف اقامه دعوی شود. بدین صورت که چنانچه در گزارش بازرسان و یا اطلاعات واصله ، مطلبی دریافت شود که از دید وزیر تجارت و صنعت به عنوان دلیل برای طرح دعوی کفایت کند، وزیر یاد شده خود و به نام شرکت مبادرت به اقامه دعوی خواهد نمود.
همچنین بازرس توسط وزیر تجارت و صنعت ممکن است به تجویز بند یک ماده 432 قانون شرکت های 1985 و با رای دادگاه باشد.
افزون بر موارد بالا در شرکت هایی همانند با مسئولیت محدود دارندگان دست یک یک پنجم از سرمایه شرکت را درخواست نمایند، در صورتی که وزیر تجارت و صنعت صلاح بداند و درخواست شرکای شرکت قابل قبول بوده و مبلغی تا پنج هزار پوند برای هزینه های تحقیق از سوی شرکای متقاضی قبلاَ تودیع شده باشد، بازرسی را برای بررسی موضوع تقاضا خواهد گمارد.
به علاوه ، در صورتی که فعالیت شرکت با قصد تقلب نسبت به بستانکاران آن صورت گرفته یا در فعالیت شرکت هدفی نامشروع دنبال شده و یا به زیان گروهی از شرکاء عمل گردیده باشد، وزیر تجارت و صنعت مطابق بند 2 ماده 432 می تواند بازرسی را جهت بررسی وضعیت شرکت معین کند.
وزیر تجارت و صنعت، در اعمال اختیارات خود ، به تجویز ماده 447 قانون شرکت های 1985 می تواند شرکت و ارکان مرتبط در شرکت را به ارائه نسخه ای از دفاتر و صورت های مورد نظر مکلف سازد. در صورت عدم همکاری شرکت ، وزارت یاد شده ممکن است بر مبنای اطلاعات تقدیمی به دادگاه صلح درخواست صدور حکم به تجویز ورود بازرسی اماکن و اسناد مورد نظر را بنماید. در صورتی که مسئولان ذیربط مدارک و اسناد خلاف واقع و مجعول ارائه نمایند و یا آن ها را از میان ببرند، به زندان یا جزای نقدی و یا هر دو محکوم می گردند.
• روش بازرسی و آثار آن
به عنوان قاعده ، در حقوق انگلیس، انتخاب دست کم یک بازرس حساب در هر مجمع عمومی سالیانه اامی است به موجب ماده 384 قانون شرکت ها :
" هر شریک یک یا چند بازرس ( حسابرس ) را مطابق مقررات این فصل منصوب خواهد نمود. این امر با رعایت بند یک ماده 388 صورت می پذیرد . "
بازرس حساب در هر مجمع سالیانه مکلف به قرائت صورت های مالی و فراهم ساختن امکان بازبینی این صورت ها از سوی هر یک از شرکای شرکت است.
در انگلیس به طور کلی به سمتی می روند تا مقررات بازرسی را در شرکت ها بیشتر کنند و در این راستا از نهادها و مقامات زیادی کمک می گیرند تا اطلاعات خود را به مراجع قضایی اعلام دارند از جمله این اطلاعات و تخلفات که این نهادها در خصوص شرکت ها از جمله شرکت با مسئولیت و غیره به مراجع اعلام می کنند عبارتست از رقابت غیرعادلانه ، انحصارات شرکت ها ، تعهدات شرکت ها و غیره .
بازرسی در شرکت ها ممکن است مربوطه به اقدامات یا اعمال شرکت ها باشد یا مربوط به عضویت و کنترل شرکت ها . بازرسی گاهی رسمی است و گاهی غیررسمی، که بازرسی غیررسمی نسبت به رسمی در سطح پایین تری است. به هنگام بازرسی از شرکت خواسته می شود که در مجا می توان این اسناد را یافت.
قصور یا کوتاهی شرکت در قبول این درخواست ممکن است مورد بازخواست و تنبیه دادگاه قرار بگیرند. آمار نشان می دهد که در سال 2005 و 2006 حدود 3700 شرکت اینگونه بازرسی شده اند. ( یعنی با روش غیررسمی ) .
یک بازرسی ممکن است آثاری را در پی داشته باشد و اگر رفتار مجرمانه ای آشکار شود یا مظنون به عمل مجرمانه باشد و در هر صورت چه بسا پس از ارزیابی موجبات سلب صلاحیت مدیران و اشخاص دیگر ذیربط در شرکت فراهم گردد یا موجبات انحلال شرکت گردد یا اینکه منجر به مطالبه خسارت شود. همچنین چه بسا اطلاعات و اسناد تحصیل شده در طول بازرسی ممکن است برای مقامات افشاء شوند.
Loed Dening در خصوص بازرسی در شرکت ها در پرونده مربوط به شرکت با مسئولیت محدود Norwest Holstعلیه secretary… عنوان می کند :
از سال 1948 مقررات با ارزشی درباره قانون شرکت ها وجود داشته که به موجب آن هیئت مدیره شرکت می توانسته بازرسین را جهت بازرسی عملیات شرکت منصوب کند و تا به حال آرای محاکم بر این مبنا بوده که بازرسین به هنگام انجام وظیفه منصفانه عمل کرده اند و عملکرد دادگاه ها بر این بوده که وزارت تجارت حق نداشته در شرکتی که خطایی صورت نپذیرفته مبادرت به بازرسی نماید.
البته مشکلاتی هم در شرکت های کوچک می باشد که تعداد آن ها کم است و کنترل کلی در دست مدیران است و این چگونه ممکن است که شخصی بر این اشخاص کنترل کند بدیهی است اگر در این شرکت ها ادعای تقلب نشود چه بسا بازرسی ضرورت ندارد.
از قبل از سال 1962 ایده ای از سوی Brodie پذیرفته شد که این رویه از سوی کامن لا قابل قبول است که بازرسی بایستی بر اساس اصول عدالت طبیعی صورت پذیرد . به طوری که قبل از بازرسی، اظهارات طرفین شنیده می شود.
روند معمولی و مناسب برای بازرسی از دیدگاه حقوقدانان و قضاوت در حقوق انگلیس اینست که قرار نیست در بازرسی حقوق و تکلیف را مشخص نمایند بلکه قرار است بررسی و گزارش دهند و هدف از این بررسی و ترغیب باید در جهت اداره خوب شرکت ها و اقدامات آن ها باشد.
همچنین از دیدگاه آن ها بازرسین باید بی طرفانه عمل کنند و وظایف آن ها قضایی و شبه قضایی نیست.





کشور دانمارک ، کشوری است در شمال اروپا که از جنوب با آلمان مرز خشکی دارد و با کشورهای سوئد و نروژ مرز دریایی، و توسط پلی به نام اورسوند به سوئد متصل شده است.
پایتخت دانمارک کپنهاگ است و این کشور، از اعضای موسس سازمان ملل و ناتو می باشد. کشور دانمارک دارای دولت رفاه است و از نظر کم بودن اختلاف درآمد مردم ، در رتبه اول جهان قرار دارد. دانمارک از نظر درآمد سرانه در رتبه هفتم جهان قرار دارد و در بررسی های سالانه ، مردم آن مکرراَ به عنوان راضی ترین مردم جهان اعلام می شوند و همچنین در سال 2016 شرکت یونیورسام با انتشار شاخص سالانه شادی، کشور دانمارک را در رتبه نخست شادترین و راضی ترین نیروی کار در دنیا قرار داد.

شرایط بسیار مناسب سرمایه گذاری در دانمارک ، این کشور را به یک کشور امن و درجه یک برای سرمایه گذاری و ثبت شرکت تبدیل نموده است. چنانچه می خواهید با شرایط کامل ثبت شرکت در دانمارک آشنا شوید ، می توانید این مقاله را مورد مطالعه قرار دهید. در این نوشتار، نحوه ثبت کردن شرکت در دانمارک ، مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. شایان ذکر است ، علاقه مندان ، جهت آشنایی با قوانین ثبت کردن شرکت در سایر کشورهای اروپایی ، می توانند به مقالات ذیل مراجعه نمایند :
- ثبت شرکت در هلند
- ثبت شرکت در یونان
- ثبت شرکت در آلمان
- ثبت شرکت در گرجستان
• مزایای ثبت شرکت در دانمارک چیست ؟

- مالکیت 100% ( بدون نیاز به شریک محلی )
- روند ثبت نمودن شرکت در دانمارک ، سریع ، غیررسمی و به صرفه است .
- ثبت آنلاین شرکت های جدید بدین معنی است که شما در عرض چند ساعت آماده شروع کسب و کار خود هستید.
- هیچ گونه شرایطی برای اخذ اقامت دائمی مدیریت شرکت ، از جمله مدیر عامل ، هیئت مدیره یا هیئت نظارت وجود ندارد.
- هیچ گونه سند محضری نیاز نیست.
- نرخ مالیات شرکت نسبتاَ پایین ( 25% ) است . علاوه بر این ، سرمایه گذاران خارجی می توانند از نرخ مالیات ویژه برخوردار شوند.
- نرخ مالیات برای ثبت کردن شرکت در دانمارک در مقایسه با دیگر کشورهای شمال اروپا پایین تر است.
- شرایط زبانی بسیار انعطاف پذیر است و برخی اسناد و مدارک را می توان به زبان انگلیسی ثبت نمود.
- از طریق انجام این کار در این کشور، می توان برای اقامت دائم در دانمارک اقدام نمود.
- پس از کسب اقامت دائم در کشور دانمارک می توانید تقاضای پاسپورت 5 ساله بدهید.
- امکان اخذ آسان ویزا برای تمامی نقاط دنیا
- افتتاح حساب شرکتی و شخصی در بانک های این کشور
- دسترسی به تمام نواحی اروپای شینگن برای مسافرت ، تجارت و اقامت طولانی مدت
- استفاده از مارک تجاری ( برند ) اروپایی
- قوانین تجاری و گمرکی آزاد در داخل اتحادیه اروپا
- امکان تقسیم و توزیع سود سهام به طور موقت وجود دارد.
• مرسوم ترین انواع شرکت در دانمارک

1- شرکت محدود عمومی
2- شرکت محدود خصوصی
3- شرکت محدود عمومی اروپایی
4- گروه بندی اقتصاد اروپایی
5- سرمایه گذاری مشترک
6- کسب و کار انفرادی
متداول ترین انواع شرکت در دانمارک دو نوع اول می باشد.
مشخصات شرکت محدود عمومی : در این شرکت نیاز به سرپرست وجود دارد که حداقل یکی از آن ها باید مقیم اتحادیه اروپا باشد. مدیر استخدامی شرکت باید شهروند اتحادیه اروپا باشد. مقدار سرمایه لازم برای شرکت محدود عمومی 67 هزار یورو می باشد. حساب های شرکت به صورت سالانه بررسی می شود.
مشخصات شرکت محدود خصوصی : در این شرکت ومی وجود ندارد که سرپرستان و مدیر مقیم دانمارک باشند. حساب های شرکت باید به صورت سالانه توسط یک حسابرس بررسی گردد. مقدار سرمایه لازم برای تاسیس شرکت محدود خصوصی 10 هزار یورو می باشد.
لازم به ذکر است، در کشور دانمارک دو روش ثبت وجود دارد. ثبت نام آنلاین و ثبت نام کاغذی و پیچیده .
در روش ثبت نام آنلاین ، فرد متقاضی می تواند در مدت چند ساعت و توسط سیستم ثبت نام الکترونیکی به وسیله سازمان کسب و کار دانمارک به ثبت برسد . در این روش، نیاز به حضور اولیه فرد در کشور دانمارک نمی باشد و کلیه مراحل ثبت توسط سازمان کسب و کار دانمارک طی می شود و نهایتاَ لازم است متقاضی یک امضای دیجیتال ارائه دهد.
در روش ثبت نام کاغذی ، کارهای مربوطه از طریق موسسات ثبت و آژانس های تجاری در کشور انجام می شود. این روش ثبت زمان گیر و پیچیده است و ممکن است 2 تا 3 هفته به طول انجامد. لازم به ذکر است، ثبت نام سنتی و کاغذی در دانمارک ، مختص شرکت های بامسئولیت محدود می باشد .
• مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت در دانمارک چیست ؟

- ارائه نام شرکت توسط فرد متقاضی که اقدام به ثبت نمودن شرکت در دانمارک نموده است.
- پر نمودن فرم ثبت شرکت در کشور دانمارک
- تهیه اساسنامه شرکت
- کپی پاسپورت سهامداران شرکت با اسکن از کپی پاسپورت مدیرعامل شرکت متقاضی
- ایجاد حساب بانکی برای شرکت ثبت شده در کشور دانمارک
- ارائه طرح توجیهی برای فعالیت اقتصادی در کشور دانمارک
- ارائه سند مالکیت مبنی بر عملکرد مالی
- ارائه کپی از آخرین مدرک تحصیلی
- داشتن وکالتنامه چنانچه امور توسط وکیل انجام می شود.
• برای شروع به ثبت شرکت در دانمارک چه باید کرد ؟

برای ثبت کردن شرکت در دانمارک باید مراحل مختلف و گوناگونی طی شود که این مراحل به قرار ذیل است :
- تشکیل پرونده توسط وکلایی که در کشور دانمارک هستند.
- هماهنگی میان وزارت بازرگانی و وزارت امور خارجه جهت تشکیل پرونده
- کسب موافقت نامه از دولت دانمارک و اخذ اجازه برای فعالیت تجاری
- تعیین وقت مصاحبه در سفارت و اخذ ویزای D برای فرد متقاضی و خانواده ایشان حضور در دانمارک جهت اخذ اقامت یکساله و انجام مراحل ثبت
- مجوز کار به مدت یک سال در کشور دانمارک
- ارائه گزارش یک ساله فعالیت های تجاری شرکت مذکور
- تمدید اقامت در صورت موافقت دولت دانمارک
- اقامت سه ساله در کشور دانمارک
- در صورت ارائه فعالیت تجاری ثبت درخواست اقامت ثابت
- اخذ اقامت دائم و ویزای دانمارک در کشور دانمارک همراه با خانواده





در زمینه مارک یا علامت تجاری و آثار حقوقی آن چهار خصیصه مهم در جهان پذیرفته و نام برده شده است که عبارتند از :
- خصیصه اصل نسبی یودن حقوق ناشی از مارک ها
- خصیصه اختیاری
- اصل یا خصیصه سرزمینی
- خصیصه استقلال
در این مقاله ، برآنیم تا به بررسی خصیصه استقلال علامت تجاری بپردازیم. همچنین ، علاقه مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر راجع به علامت تجاری، می توانند به مقالات ذیل مراجعه نمایند :
- ثبت اختیاری و اجباری علائم تجاری
- اامات قانونی ثبت علامت تجاری
- نحوه ی ثبت بین المللی علامت تجاری
• خصیصه استقلال وجودی مارک یا علامت

مارک یا علامت تجاری، صنعتی یا خدماتی پس از آن که پا به عرصه وجود گذاشت و طبق ضوابط قانونی در مرجع صلاحیت دار به ثبت رسید، وجودی مستقل و غیر وابسته به عوامل ایجادی آن پیدا می کند. به عبارت دیگر با وجود این که حقوق ناشی از مارک، برای شکل گیری نیاز به تحقق خصوصیاتی دارد و اثر هر علامت تجاری یا مارک تولید و عرضه خدمات ، منحصر و محدود یا مرتبط است به موضوعات یا نوع تولید کالا و یا نوع فعالیت اقتصادی یا خدماتی که در اظهارنامه و درخواست ثبت مالک عنوان شده است ، ولی وقتی مارکی به ثبت رسیده دیگر به موضوعات مارک یا صاحب آن کاملاَ وابسته نخواهد بود. بلکه به نحوی استقلال پیدا می کند، به طوری که ادامه وجود آن با کیفیت محصولاتی که تولید و به بازار عرضه می شود و یا با کیفیت ارائه خدمات و حتی به صلاحیت صاحب مارک و یا سایر شرایط صحت که برای ثبت مارک لازم بوده وابستگی نخواهد داشت و در نتیجه جز در موارد خاص و استثنایی هیچ علامت یا مارکی، به علت تنزل کیفیت تولیدات یا ارائه خدمات یا سلب صلاحیت یا عدم صلاحیت مالک مارک در عرضه کالا و ارائه خدمات ، ابطال نمی گردد و یا مانع تمدید اعتبار آن نخواهد بود.
البته در بررسی درخواست ثبت مارک یا علایم تجاری ، صنعتی یا خدماتی نیز ، کیفیت تولید یا ارائه خدمات موضوع اظهارنامه و صلاحیت متقاضی ثبت علامت تجاری یا مارک ، در انجام فعالیت تجاری یا عرضه محصول یا خدمات مورد توجه قرار نخواهد گرفت و فقط موضوعات یا فعالیت های خلاف نظم عمومی، اخلاق حسنه و بهداشت و سلامت عمومی از موانع پذیرش درخواست علامت ثبت مارک محسوب است و تقاضای ثبت آن رد خواهد شد.
در نظام فعلی حقوق ایران نیز با توجه به بند ب ماده 32 قانون جدید ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علایم تجاری مصوب 1386 وضع بر همین منوال است و علایم خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه قابل ثبت نیست ولی ماهیت یا کیفیت واقعی و عملی موضوع مارک که محصول یا خدمات است شرط صحت درخواست ثبت مارک قلمداد نشده است.
ماده 7 کنوانسیون پاریس مصوب 83 در این زمینه چنین عنوان کرده است :
" کیفیت محصولی که علامت کارخانه یا نشانی تجاری باید روی آن الصاق گردد، نمی تواند در هیچ مورد مانع ثبت علامت مزبور شود ."
منظور ماده مذکور این است که چگونگی ماهیت و کیفیت محصولی که علامت صنعتی یا تجاری معرف محصول مزبور و وسیله تمایز آن از محصولات مشابه است ، در هیچ مورد مانع ثبت آن نیست. در نظام حقوقی فرانسه با توجه به ماده 7 کنوانسیون پاریس و بند چهارم ماده 15 موافقتنامه در زمینه مالکیت فکری وابسته به تجارت مصوب 15 دسامبر 1992، اصل عدم وابستگی یعنی استقلال مارک ، پذیرفته شده است.
طبق مستبط از مواد اشاره شده، مارک یا علامت تجاری به موضوع و نوع فعالیت های تولیدی و خدماتی آن، چندان وابستگی ندارد. یعنی در عین حال که علامت تجاری به موضوع تولید کالا و یا فعالیت خدماتی مندرج در اظهارنامه تنظیمی و ارسالی به مرجع صالح برای ثبت ، ارتباط دارد و اثر حقوقی یا حق اولویت ناشی از مارک وابسته به قلمرو نوع فعالیت اقتصادی و تمایز بخشی آن از فعالیت های مشابه آن است ، اما علامت به کیفیت تولیدات یا ارائه خدمات و یا حتی صلاحیت متقاضی، وابستگی ندارد و در واقع از این جهت موجودی مستقل است و به عبارتی ممکن است مارکی یا علامتی به طور قانونی و با جمع شرایط لازم به ثبت برسد ولی دارنده و یا مالک مارک ، صلاحیت یا اجازه بهره برداری از آن را نداشته باشد.
به طور مثال ممکن است مارکی یا علامتی برای تولید محصولات یا خدماتی به ثبت برسد ولی صاحب علامت هنوز نتوانسته باشد مجوز بهره برداری از مراجع صالح تحصیل کند با این حال ، مارک وجود خارجی دارد. ماده 1- 711 قانون مالکیت فکری و صنعتی فرانسه در زمینه مارک عنوان کرده است که مارک برای متمایز کردن تولیدات یا خدمات موضوع آن به کار می رود ولی به این مفهوم نیست که وماَ صاحب مارک ثبت شده، مجاز به انجام فعالیت های آن خواهد بود ولی حق تقدم و اولویت صاحب امتیاز یا دارنده مارک محفوظ است و در برابر به این حق و تقلید از مارک مزبور حق دفاع دارد و می تواند از تقلید یا به مارک ثبت شده جلوگیری کند و برای حفظ حقوق خود به مراجع صلاحیت دار قضایی مراجعه و علیه م شکایت یا اقامه دعوی نماید.

آخرین جستجو ها

crammarkdedi وبگاه رسمی سعید کافی انارکی - ((ساربان)) استودیو مسعود امامی گروه عربی و معارف منطقه ترکمانچای Congress 60 ☆ عاشقانه های من و خدا سفارش تی شرت محرم ارزان وبلاگ تفریحی و سرگرمی Melinda's notes مطالب اینترنتی